Teksty piosenek > A > ASP > Mondscheinsirenade
2 576 902 tekstów, 31 807 poszukiwanych i 948 oczekujących

ASP - Mondscheinsirenade

Mondscheinsirenade

Mondscheinsirenade

Tekst dodał(a): Solitude4078 Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): cyntapinta Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Nightmare8888 Edytuj teledysk

Tekst piosenki:

Frau Mond treibt im Wasser,
So silbern und schön.
Zittern schwimmt sie, wird blass, wer
Kann ihr widerstehen?
Ein endloses Flüstern
Der Wellen bei Nacht
So manch einer wüsst gern:
Wann ist es vollbracht?
Wie beständiges Raunen
Aus Furcht, als Gebet,
Da ihre sprunghaften Launen
Kein Mensch je versteht.
An eiskalten Stränden
Sind Wellen geboren,
Und mit nichts in den Händen
Gehst du bald verloren.
Hörst du die Sirenen
Im plätschernden Tanz,
Ihr Singen, das Sehnen
In deine Brust pflanzt?
Trotz aller Gefahren,
Lass alle Vernunft,
Alte Hoffnungen fahren!
Die Übereinkunft
Vieler Stimmen aus Mündern,
Mit Zähnen bewehrt.
Wenn den lauschenden Kindern
Ein Seufzen entfährt,
Wirf den Traum in die Fluten,
Den Mäulern zum Fraß!
Lass dein Herz nicht mehr bluten,
Den Stein, wo's einst saß!
Folg uns ins Ungewisse!
Wirf ihn über Bord!
Du wirst ihn kaum vermissen.
Komm, zieh mit uns fort!

Die Lichter!
Immer dichter
Verbinden sich die Nebelklauen.
Ein Tosen
Im Uferlosen.
Entwinde dich der kalten, rauen
See!
Wirf die Netze deiner Seele aus, ohne hinzuschauen!
Lass den Ruf aus deiner Kehle, denn du kannst dir selbst vertrauen!
Tu dir nicht weh!

Luna, o Fortuna!
Ist es auch morgen vorbei … es sei!
Luna, o Fortuna!
Der alte Schwur wiegt so schwer wie Blei:
Ein Versprechen an den den Mond und den Klang, der darin wohnt.
Lass dich frei!

In wellen!
Schreie gellen,
Verflechten sich zu einem Singen.
Von oben
Sieht man sie toben,
Als wollten sie die Welt verschlingen.
Geh,
Wirf die Netze deiner Seele aus, ohne hinzuschauen!
Lass den Ruf aus deiner Kehle, denn du kannst dir selbst vertrauen!
Tu dir nicht weh!

Luna, o Fortuna!
Ist es auch morgen vorbei … es sei!
Luna, o Fortuna!
Der alte Schwur wiegt so schwer wie Blei:
Ein Versprechen an den den Mond und den Klang, der darin wohnt.
Lass dich frei!

Ein Glitzern im Spiegel,
Ein Tunnel, ein Grab.
Zerbrich nicht das Siegel
Und steig nicht hinab!
Frau Luna muss fällen,
Ihr Bild wird verzerrt.
Sie sinkt zwischen Quallen
Aus rotem Gallert.
Gesang wie ein Anker,
Der Widerstand brauch.
In den Fluten versank er,
Bald holt er dich nach.
Willst die Kette noch packen,
Die zur Finsternis rast.
Mit dem Reif um den Nacken
Begrüßt du die Last.

Luna, o Fortuna!
Ist es auch morgen vorbei … es sei!
Luna, o Fortuna!
Der alte Schwur wiegt so schwer wie Blei:
Ein Versprechen an den den Mond und den Klang, der darin wohnt.
Lass dich frei!

 

Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tłumaczenie :

Pokaż tłumaczenie
Pani Księżyc unosi się w wodzie,
Tak srebrna i piękna.
Drżąc pływa, blednie, kto
Może jej się oprzeć?
Niekończący się szept
Fal w nocy
Wielu chciałoby wiedzieć:
Kiedy to się skończy?
Jak nieustanne szumy
Z lęku, jak modlitwa,
Jej zmienne nastroje
Nikt nigdy nie rozumie.
Na lodowatych plażach
Rodzą się fale,
A z niczym w rękach
Wkrótce się zgubisz.
Słyszysz syreny
W pląsającym tańcu,
Ich śpiew, tęsknota
Zasiewająca się w twojej piersi?
Mimo wszystkich niebezpieczeństw,
Porzuć zdrowy rozsądek,
Stare nadzieje przepadły!
Porozumienie
Wielu głosów z ust,
Uzbrojonych w zęby.
Gdy słuchające dzieci
Wydadzą westchnienie,
Rzuć sen w fale,
Do ust na żer!
Niech twoje serce już nie krwawi,
Tam gdzie niegdyś było - kamień!
Podążaj za nami w nieznane!
Rzuć je za burtę!
Nie będziesz za nim tęsknić.
Chodź, rusz z nami!

Światła!
Coraz gęstsze
Oplatają się mgliste szpony.
Grzmot
W bezkresie.
Wyrwij się z zimnego, surowego
Morza!
Rzuć sieci swojej duszy, nie patrząc!
Wydaj z siebie krzyk, bo możesz sobie zaufać!
Nie krzywdź się!

Luna, o Fortuna!
Nawet jeśli rano będzie po wszystkim... niech tak będzie!
Luna, o Fortuna!
Stara przysięga waży jak ołów:
Obietnica dla księżyca i dźwięku, który w nim mieszka.
Uwolnij się!

W falach!
Krzyki rozbrzmiewają,
Splatają się w jeden śpiew.
Z góry
Widać ich szaleństwo,
Wygląda to jakby chciały pożreć świat.
Idź,
Rzuć sieci swojej duszy, nie patrząc!
Wydaj z siebie krzyk, bo możesz sobie zaufać!
Nie krzywdź się!

Luna, o Fortuna!
Nawet jeśli rano będzie po wszystkim... niech tak będzie!
Luna, o Fortuna!
Stara przysięga waży jak ołów:
Obietnica dla księżyca i dźwięku, który w nim mieszka.
Uwolnij się!

Błysk w lustrze,
Tunel, grób.
Nie łam pieczęci
I nie schodź w dół!
Pani Luna musi upaść,
Jej obraz się zniekształca.
Tonie między meduzami
Z czerwonej galarety.
Śpiew jak kotwica,
Która wymaga oporu.
W falach zatonęła,
Wkrótce cię dogoni.
Chcesz jeszcze chwycić łańcuch,
Który pędzi w ciemność.
Z obręczą na szyi
Witasz ciężar.

Luna, o Fortuna!
Nawet jeśli rano będzie po wszystkim... niech tak będzie!
Luna, o Fortuna!
Stara przysięga waży jak ołów:
Obietnica dla księżyca i dźwięku, który w nim mieszka.
Uwolnij się!

Historia edycji tłumaczenia

Tekst:

Alexander F. Spreng

Edytuj metrykę
Muzyka:

Alexander F. Spreng

Rok wydania:

2017

Płyty:

zutiefst...

Komentarze (0):

tekstowo.pl
2 576 902 tekstów, 31 807 poszukiwanych i 948 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ | Polityka prywatności | Ustawienia prywatności