Azarath - Profanation

Tekst prezentuje obraz świata pełnego ciemności i bluźnierstw, w którym dokonuje się profanacja świętości. Zaczyna się od opisów upadłych aniołów poruszających się w cieniu, dotkniętych płonącymi płomieniami. Diabeł wykrzykuje zaklęcia, aby otworzyć kaplicę gniewnych duchów.

Ukazana jest wizja śmierci ukrytej w oparach grzechu, która budzi się by zgładzić fałszywego boga. Święty syn wierzących cierpi na stosie, jego ciało dręczone jest niewyobrażalnym bólem. Jego życie ukazane jest jako pozbawione sensu, a obietnica zmartwychwstania nigdy się nie spełnia.

Scenę dopełniają dumne hymny ku czci demonów, w szczególności wielkiego Inkuba, który wznosi się ponad płonące niebo. Opisana jest scena pełna zmysłowej przemocy, z której wynika, że świętość zostaje zbezczeszczona i zhańbiona.

Całość obrazuje przerażające i pełne bólu wizje, w których to, co święte, ulega całkowitej destrukcji, a profanacja osiąga swój punkt kulminacyjny w pełnej desperacji i beznadziei rzeczywistości.