Bachor - Ulica była domem

Nauczyła mnie jak żyć
Pokazała drogę, drogę którą chciałem iść
Jak dla dzieci które chcą
Choć przez chwilę poczuć
Gdzie naprawdę jest ich dom
Ja ciągle pamiętam i nigdy nie zapomnę

Dla mnie ulica była domem
Te wszystkie chwilę tam spędzone
Burdy, bary, ludzi, miejsca cały czas będę pamiętał.
Na dnie serca skryłem w sobie słowa, które pali ogień
Myśli w których się pogrążam na krawędzi żyjąc z noża

Nie wiem czy wiesz jak wygląda życie
Gdy dzieciaki grzecznie idą spać
Gdy budzi się chaos brudnej ulicy
Potrzeba kolejnych ofiar
Tamci z policją trzymają sztam
Dragi płyną rynsztokami miasta
Kona z bólu w ciemnej bramie jakiś stary pederasta
Wszędzie pełno krwi i zbite szkło
Płonie centrum - a to co za noc.

To mechanizm przetrwania
On się toczy własnym torem
bo agresja na ulicach jest zjawiskiem uzasadnionym
Samobójcy, w parkach chuligani w knajpach
a policja ciągle prowokuje starcia
Już parę chwil wędruje potem to wszystko eksploduje
Każda blizna rodzi masę wspomnień
Tego nie da się zapomnieć

Dla mnie ulica była domem
Te wszystkie chwilę tam spędzone
Burdy, bary, ludzi, miejsca cały czas będę pamiętał.
Na dnie serca skryłem w sobie słowa, które pali ogień
Myśli w których się pogrążam na krawędzi żyjąc z noża

Tak mało znam słów by móc to wszystko
opisać w tym jednym z krótkich listów
zachować go lub rzucić w kąt
odejdziesz zanim sam popełnisz błąd
nie dla Ciebie życie przez ból i łzy
rzeczywistość w której pełno krwi
otacza Cię ze wszystkich stron
czy właśnie tak ma wyglądać Twój dom
(tak ma wyglądać Twój dom)

Więc odejdź stąd
W spokoju zostaw to
W końcu normalnie zacznij żyć
Nie zagrozi Ci już nic

Więc odejdź stąd
W spokoju zostaw to

Nauczyła mnie jak żyć