BEAST - 12:30

Szklana butelka, która rozpada się w kawałki z hukiem, to tak jak my.
Niskie niebo czuje jakby wkrótce miałoby spaść.
Ty, która spytała się dlaczego przyszedłem, Ty która powiedziałaś, że zaczekasz na mnie,
Ty która spotkałaś moją miłość.
Teraz jesteś bardziej oziębła, niż osoba którą spotykasz po raz pierwszy.

Twój promienny uśmiech, twoje ciepłe ciało(Twoja twarz też)
Boję się, że nie będę w stanie nigdy więcej tego dotykać i oglądać.

Teraz jesteśmy jak zegar wybijający 12.30,
Jesteśmy odwróceni plecami do siebie, patrzący na inne miejsca, próbując pozbyć się wszystkiego.
Jesteśmy jak zegar wybijający 12.30,
Idący do miejsc, do których nie będziemy w stanie powrócić.

Czuję się jakby czas, który nas śledził też się zatrzymał.
Bardziej niż my, wydaję mi się teraz Ty i ja.
Czuję się jakby rzeczy które minęły bez większych myśli zatrzymały się, bardziej niż minęły.
Twoje ręce były bardzo ciepłe,
Wiedziałem, że byłaś wstrząśnięta, dlatego złapałem Cię mocniej.
Trzymałem Cię, zamknąłem Cię, moja miłość stała się bardziej trująca.
Wiem, to moja wina,
Ale te uczucia zostawione za sobą, nie mogą obejść się bez nadziei.

Twój promienny uśmiech, twoje ciepłe ciało(Twoja twarz też)
Boję się, że nie będę w stanie nigdy więcej tego dotykać i oglądać.

Teraz jesteśmy jak zegar wybijający 12.30,
Jesteśmy odwróceni plecami do siebie, patrzący na inne miejsca, próbując pozbyć się wszystkiego.
Jesteśmy jak zegar wybijający 12.30,
Idący do miejsc, do których nie będziemy w stanie powrócić.

Kiedyś rozstanie,
Ten czas kiedyś upadnie przede mną na kolana,
Wierzę, że zacznie płynąć jak nasz, wierzę że czas przyjdzie od tak,
Nawet jeśli teraz odpuszczam, opuszczam Ciebie, nawet jeśli wszystko się zatrzymało,
Wierzę, że zepsuty zegar ruszy jeszcze raz.

Teraz jesteśmy jak zegar wybijający 12.30,
Jesteśmy odwróceni plecami do siebie, patrzący na inne miejsca, próbując pozbyć się wszystkiego.
Jesteśmy jak zegar wybijający 12.30,
Idący do miejsc, do których nie będziemy w stanie powrócić.