Beneficjenci Splendoru - Moje studio

Moje Studio jest mikro i mikrofonowe, mam wieszaki na swoją garderobę,
Nie ma w nim nic, oprócz dźwięku, dźwięku, dźwięku,
Kawałka szmerów i metrów dziewięciu,
Dżungla kabli oplata biel na moich ścianach,
MIDI sygnały skaczą po nich jak po lianach,
Migają diody, szumi wentylator (szu, szu),
Zupełnie jak nad morzem - woda, piasek, lato,
Rzucam okiem na samplera ekran LCD, widzę błękit, błękit...
Słyszę bicie swego serca i metronomu,
Może znów się zrozumiemy i zagramy komuś,

Jeśli w ogóle sypiam to wyłącznie na stole mixerskim bo innego nie zniosę,
I gdy tylko z Morfeuszem zaczynamy rozrabiać,
Po-po-po-po-po równoległych światach w czasie i przestrzeni,
Goniąc pętle i polując na frazy,
Wśród suwaków, guzików, perkusyjnych maszyn,

Studio w kosmos mnie zabiera na wyprawę,
Głowę składam na membranie subwoofera,

Widzę błękit, błękit, błękit, błękit, błękit...

A w klatce trzymam sample,
To bardzo miłe ptaki,
Gdy je nakarmić odrobiną rozwagi,
Śpiewają pięknie i się rozmnażają,

Czasem gdy je z niewoli wypuszczę,
Po zimnym mego studia audio-mikroklimat,
Lecą w świat i wiją gniazda w uszach,
Jaja z muzyką znosząc w smutnych ludziach