Bob Dylan - Idiot Wind

Ktoś znalazł coś na mnie, umieszczają historyjki w gazetach,
Ktokolwiek to był, chciałbym żeby to wycięli, ale mogę tylko zgadywać czy tak zrobią.
Mówią, że zastrzeliłem faceta zwanego Gray i wziąłem ego żonę do Włoch,
Ona odziedziczyła milion dolców, a kiedy zmarła to trafiło do mnie.
Nic nie poradzę na to, że mam farta.

Ludzie widzą mnie i za każdym razem nie wiedzą jak odegrać swoją rolę
(Widzą mnie przez cały czas, i nie wiedzą co zrobić)
Ich myśli są wypełnione wielkimi ideami, obrazami i sfabrykowanymi faktami.
Nawet ty, wczoraj musiałaś spytać gdzie to było,
Nie mogłem uwierzyć po tych wszystkich latach, że nie znasz mnie lepiej.
Słodka pani

Idiota wiatr, wieje za każdym razem gdy poruszasz ustami,
wieje w dół uliczek uderzając na południe.
Idiota wiatr, wieje za każdym razem gdy poruszasz zębami,
Jesteś idiotką mała.
To cud, ze ciągle wiesz jak oddychać.

Poszedłem do wróżbity, który powiedział: uważaj na błyskawicę, która może cię porazić
Nie zaznałem spokoju i ciszy tak długo, że nie pamiętam jak to jest.
Samotny żołnierz na krzyżu (cierpiąc), wypuszcza dym za drzwi wagonu.
Nie wiedziałaś że to możliwe do zrobienia, zakończyć zwycięsko wszystkie wojny,
po przegraniu każdej bitwy.

Obudziłem się na poboczu, rozmyślając nad tym jak czasami potrafią potoczyć się wydarzenia
Wizja twojego nieokiełznania wystrzeliwuje w moją głowę tak, że widzę gwiazdy.
(dosłownie zamiast nieokiełznania: jak kasztanowa, czyli uchodząca za nieokiełznaną, klacz)
Raniłaś tych, których kocham najmocniej i przykrywałaś prawdę łgarstwami.
Pewnego dnia (w domyśle, podobnie jak ja) wylądujesz na poboczu (w rowie)
Muchy będą brzęczeć przed twoimi oczyma, na twoim siodle (pojawi się) krew.

Idiota wiatr, wieje wkoło kwiatów na twoim grobie,
wieje przez zasłony w twoim pokoju.
Idiota wiatr, wieje za każdym razem gdy poruszasz zębami,
jesteś idiotką mała.
To cud, ze ciągle wiesz jak oddychać.

To grawitacja pociągnęła nas w dół, i przeznaczenie, które rozbiło nas na pół.
Oswoiłaś lwa w mojej klatce, ale to za mało by zmienić moje serce.
Teraz wszystko jest trochę powywracane, właściwie to koła się zatrzymały,
To co dobre jest złe, co złe jest dobre, przekonasz się kiedy osiągniesz szczyt,
że jesteś na dnie.

Zauważyłem na ceremonii, że twoje kręte ścieżki w końcu uczyniły cię ślepą.
Już nie mogę sobie przypomnieć twojej twarzy, twoje usta się zmieniły, oczy już nie spoglądają w moje.
Ksiądz ubrany w czerni siódmego dnia, siedział z kamienną twarzą kiedy budynek płonął.
Czekałem na ciebie siedząc na progu samochodu , blisko cyprysów,
kiedy wiosenny czas, powoli przeradzał się w jesień.

Idiota wiatr, wieje jakby wirując wkoło mojej czaszki,
Od Grand Coulee Dam (elektrownia zasilana wodospadem) do stolicy.
Idiota wiatr, wieje za każdym razem gdy poruszasz zębami,
jesteś idiotką mała.
To cud, ze ciągle wiesz jak oddychać.

Już nie mogę znieść twojego dotyku, nie mogę nawet dotknąć książek, które przeczytałaś.
Za każdym razem gdy czołgam się do twoich drzwi, chciałbym być kimś innym.
W dół trasy, w dół ścieżek, w dół drogi do ekstazy,
Podążałem za tobą poprzez gwiazdy, ścigany przez pamięć o tobie
i cały ten twój wściekły blask.

Zostałem podwójnie przekreślony, teraz już po raz ostatni i w końcu jestem wolny,
Pożegnałem pocałunkiem wyjącą bestię na granicy, która oddzielała mnie od ciebie.
Nigdy nie poznasz ran które nosiłem ani bólu, który sam wzniosłem,
I ja nigdy poznam tego co przeszłaś, tego uświęconego typu miłości,
i przykro mi z tego powodu.

Idiota wiatr, wieje przez guziki naszych płaszczy,
wieje przez listy które napisaliśmy.
Idiota wiatr, wieje ponad kurzem na naszych pułkach,
jesteśmy idiotami mała,
to cud, że chociaż możemy się nakarmić.