Bogu - A może jednak...

Chodź...

Nie, nie, nie...

Nie, nie namawiaj mnie,
Przecież wiesz, że nie oprę się
Nie potrafię, nie, nie potrafię
Ja nie potrafię?
Nie no, raczej, że to łatwe, serio, bracie
Nie chcę, nie wezmę, nie
Nie, nie kuś, chcę też
Weź sobie przerwę, bo zrobię nie najlepsze, już masz
Pewnie, że kusi, kurwa mać
I to tak, że zaraz ciebie wypierdolę za próg
Wypierdolę i chuj
Nie chcę już widzieć tu
Zwiniętych stów, sprzątnij stół
Tak z bomby, co? Od jutra, ta,
Od jutra, by zacząć znów tak samo;
Śniadanie rano,
Śniadanie się gryzie a nie czeka, aż spłynie
Nic nie wchodzi, po prostu
Po co to robisz?
Weź odbij, zapomnij, że kiedykolwiek zażyłem
Nikt nie wie, jak to się skończy
Spokojne są tylko początki
Niby wszystko jest spoko
Ale wiesz, że nie problem o problem
Więc proszę, daj spokój, chuj wbijam, chcesz w mordę?
Chcesz w mordę?
Jak sprzątniesz, to siądę
No dobrze już, dobrze
Ale więcej nie pytaj, nie proponuj
I się przestań zachwycać
Wiesz, że mi ciężko i to cienka linia
Wcale się nie waham, tylko daję przykład
Nie waham się, przestań mi wmawiać
Dobrze wiesz, że to nie prosta sprawa
Może trochę
Więc tym bardziej, proszę ciebie, daj spokój
Właśnie, nie chcę patrzeć, nie chcę brać
Nie chcę, wal się, nie dam się, nie chcę
Łajzo, spierdalaj!
No dobra dawaj...