Bovska - Piętro dziewiąte

ja wsiadam, po chwili wpadasz
przepraszasz, wzrokiem badasz
udaję obojętną
choć mi podskoczyło tętno

w kwadracie przestrzeń mała
centymetrowa skala
choć stoisz obok
czuję twój wzrok drapieżnika wnika

w głąb wyciągasz rękę, blednę
w żołądku kocioł wrzątku
ty wciskasz piętro dziewiąte
a ja całkiem tracę wątek

w przerwanej czasoprzestrzeni
do góry maszyną pniemy
tyle się zdarzyć może
patrzysz i nie grzmisz, panie Boże

w gęstwinie kontekstów, szukamy pretekstu
wspólne czynniki i prawa fizyki
dwóch ciał przyciąganie, wzajemne działanie
to chemia umysłu mnie pozbawia zmysłów

kontekstów, szukamy pretekstu
wspólne czynniki i prawa fizyki
dwóch ciał przyciąganie, wzajemne działanie
to chemia umysłu mnie pozbawia zmysłów

drugie piętro, koszula retro
trzecie piętro, nie winda metro
piętro czwarte, wspominam parter
między nami barter

rentgena promieniem całą
przeszywasz moje ciało
wewnętrzny zapłon uruchamia
szybki proces spalania

rozważam możliwości
permanentnej nieważkości
i cisną mi się zdania
choć wszystko jasne bez gadania

kolejna kondygnacja
dotykasz ramienia, drżenia
ciepło zbliżenia
czuję jak mi się zmienia kąt widzenia

nikt nas tu nie odkryje
odsłaniam ramiona, szyję
w granicach pożądania
bez zasięgu, bez wahania

w gęstwinie kontekstów, szukamy pretekstu
wspólne czynniki i prawa fizyki
dwóch ciał przyciąganie, wzajemne działanie
to chemia umysłu mnie pozbawia zmysłów

kontekstów, szukamy pretekstu
wspólne czynniki i prawa fizyki
dwóch ciał przyciąganie, wzajemne działanie
to chemia umysłu mnie pozbawia zmysłów

drugie piętro, koszula retro
trzecie piętro, nie winda metro
piętro czwarte, wspominam parter
między nami barter

piętro piąte, rozpuszczam włosy
piętro szóste, patrzysz mi w oczy
siódme piętro, trafiasz w sedno
wkrada się namiętność

stop!

ósme, ósme piętro, piętro dziewiąte
ósme, ósme piętro, piętro dziewiąte
ósme, ósme piętro, piętro dziewiąte
ósme, ósme piętro, piętro dziewiąte?

może wejdziesz?