Bułat Okudżawa - Корнет

Pewien kornet marzył o sławie,
Chciał w boju zdobyć ją za rok.
I młode życie swe postawił
Na jedną kartę choć to błąd.
I wtedy z niebios czy z skądinąd
Słowa te spadły nań jak grom.

Kornecie, posłuchaj mych słów,
Uroczy chłopcze pełny cnót.
Z przykrością mówię: dzisiaj nie mam,
Z przykrością mówię: dzisiaj nie mam
Dla ciebie wojny choćbym chciał.
Z przykrością mówię: dzisiaj nie mam
Dla ciebie wojny choćbym chciał.

Tym razem kornet postanowił,
Milion w posagu skądś tam wziąć.
Bogate dziewczę gdzieś tam złowił
I przed ołtarze powiódł ją.
I kiedy mu od pożądania
W głowie krążyło, swędział nos,
Wtedy to z niebios, czy skądinąd
Słowa te spadły nań jak grom.

Kornecie, posłuchaj mych słów,
Uroczy chłopcze pełny cnót.
Tragedia w tym, twa narzeczona,
Tragedia w tym, twa narzeczona
W spadku ma dostać ojca dług.
Tragedia w tym, twa narzeczona
W spadku ma dostać ojca dług.

Kornet w te pędy od ołtarza
Czmycha, choć skandal goni go.
I na przystanek dyliżansów
We fraku czarnym wpada on.
I kiedy miał już zawrót głowy,
Że z biedy wymsknął się o włos.
Wtedy to z niebios, czy skądinąd,
Słowa te spadły nań jak grom.

Kornecie, posłuchaj mych słów,
Uroczy chłopcze pełny cnót.
Problem jest taki: w dyliżansie.
Problem jest taki: w dyliżansie
Miejsc wolnych dawno nie ma już.
Problem jest taki: w dyliżansie
Miejsc wolnych dawno nie ma już.

tłum. Henryk Rejmer