Casablanca - Miłość jak wino

Przychodzi do mnie co dzień chłopak na schwał
I smutno patrzy mi w oczy.
Wiele bym dała za to, żeby się śmiał,
Bo mi chłopaka bardzo żal.
Na świecie barwny kwiecień idzie przez świat,
A wieczór taki uroczy.
Kwiaty od mego chłopca tulę do warg,
I tak przez życie idę, tak.

Miłość jak wino uderza do głów,
Niesie nam życie bez trosk i bez walk,
Wchodzi do serca jak noc po złym dniu,
Żeby odmienić nam świat.
Miłość jak wino uderza do głów.
Trzeba jej pragnąć i pić aż do dna,
Więc się zakochaj i o niej mi mów,
Nim ją kto inny mi da.

Weselej z przyjacielem kroczyć przez świat,
Patrzeć na niebo wysokie,
Na czarnym firmamencie szukać swych gwiazd,
Wróżyć, co w życiu czeka nas.
Gdy słonko ponad łąką zrobi swój krąg,
Schowa za białym obłokiem,
To wtedy zawsze znajdę ciepło z twych rąk
I nasz przyjazny, wspólny dom.

Miłość jak wino uderza do głów,
Niesie nam życie bez trosk i bez walk,
Wchodzi do serca jak noc po złym dniu,
Żeby odmienić nam świat.
Miłość jak wino uderza do głów.
Trzeba jej pragnąć i pić aż do dna,
Więc się zakochaj i o niej mi mów,
Nim ją kto inny mi da.

Miłość jak wino uderza do głów,
Niesie nam życie bez trosk i bez walk,
Wchodzi do serca jak noc po złym dniu,
Żeby odmienić nam świat.
Miłość jak wino uderza do głów.
Trzeba jej pragnąć i pić aż do dna,
Więc się zakochaj i o niej mi mów,
Nim ją kto inny mi da.