Casper - Rasierklingenliebe

Miłość do żyletki
Strzykawka obok kuchenki, nic nie warte życie ćpuna
Tylko miłość do ostrza, cięcie wbrew bólowi
Niczym nieporuszone serce, zabiedzone i nagie
Jej łóżko zna imiona nasienia miastowych frajerów
Leży wśród zbudowanych kłamstw i brudu
Jej suknia balowa ozdabia zmęczony szkielet
Może kochać we śnie, odlecieć we śnie,
Rozkoszować się życiem, pokonać swój nałóg we śnie
Malutki cuchnący pokój w domu za górą
Jej nadzieja, jedynie butelka z wiadomością w morzu
Na zewnątrz jest więcej, chce się tylko wydostać
Trzyma zdjęcie Pam*, kiedyś wyglądała jak ona
Nigdy nie wierzyła Biblii i nie dostrzegła bałaganu
Taka oziębła, taka młoda, słodka 17-latka
Ogląda tylko robaki na ścianie
Swoja pogrzebane życie niczym karaluchy na ścianie
Ale ona kochała ostrze, leżała w ostrzu
Nikt nigdy by tego nie zrozumiał, jej miłości do ostrza
Szła jeden krok dalej
Jedno cięcie więcej
Najlepszy przyjaciel leży na wyciągnięcie ręki
Ona kochała ostrze, leżała w ostrzu
Nikt nigdy by tego nie zrozumiał, jej miłości do ostrza
Szła jeden krok dalej
Jedno cięcie więcej
Najlepszy przyjaciel leży na wyciągnięcie ręki
Kocha głośną muzykę, zaciska pięść do rytmu
Kiwa głową, pogłębia się we śnie i ucieka
Od popijawy, nocnych pogadanek,
Nic nie wartego uczucia, późniejszych ciosów
Odkąd mamusi nie ma, zabrał ją rak
Nie ma już nic, życie rozkurwia codziennie
Dom jest więzieniem
Chce szybko wydostać się do tłumu
Żyć swoim życiem, osiągnąć sukcesy
Chce tylko aplauzu wśród ludzi
W nocy setki tysięcy osób, ta godność i siła
Zostaje obudzony, trzask, tato napiął pas
*trzask*
Uderza w niego
*trzask*
Rozrywa skórę
*trzask*
Dla niego dzieciństwo umiera we mgle
Te ściany mogą krzyczeć
Jest nieskończenie samotny
Musi zabić cząstkę siebie, aby pozostać żywym
Płacze tak długo, jak trwają noce
Leży we krwi pod prysznicem
Martwy w wieku 14 lat, był taki dobry w szkole
Ale on kochał ostrze, leżał w ostrzu
Nikt nigdy by tego nie zrozumiał, jego miłości do ostrza
Szedł jeden krok dalej
Jedno cięcie więcej
Najlepszy przyjaciel leży na wyciągnięcie ręki
On kochał ostrze, leżał w ostrzu
Nikt nigdy by tego nie zrozumiał, jego miłości do ostrza
Szedł jeden krok dalej
Jedno cięcie więcej
Najlepszy przyjaciel leży na wyciągnięcie ręki
Dzieci, zbudźcie się, dzieci nocy
Imprezowa piosenka ostatnich dzieci w mieście
Radio transmituje głosy w wietrze
„Sky is the limit” (Tylko niebo Cię ogranicza)
Kto wie, gdzie zaczyna się niebo?
Jesteśmy zapomnianymi dziećmi, trudnymi do prowadzenia
Żadnego planu, żadnej chęci, brakuje serca i rozumu
Apatyczni i głupi, nie można nas dotknąć
Potrzebujemy narkotyków, żeby nigdy więcej nie czuć bólu
Uciekajcie naprzód, nadszedł czas
Rewolucja nie była nigdy w zasięgu ręki
Kochamy to państwo
Kochamy ten rynek
Mama, samotna, trójka dzieci, lepsze życie przez Hartz VI**
Zmęczone oczy, puste twarze
Myśli tutaj toną w nocnych światłach latarni
Stały przeciwny wiatr, trudna perspektywa
Szkoła życia jest zamknięta, niczego się nie nauczyliśmy
Ale my kochamy ostrza, leżymy w ostrzach
Nikt nigdy by tego nie zrozumiał, naszej miłości do ostrzy
Idziemy jeden krok dalej
Jedno cięcie więcej
Najlepszy przyjaciel leży na wyciągnięcie ręki
Kochamy ostrza, leżymy w ostrzach
Nikt nigdy by tego nie zrozumiał, naszej miłości do ostrzy
Idziemy jeden krok dalej
Jedno cięcie więcej
Najlepszy przyjaciel leży na wyciągnięcie ręki

* Możliwe, że chodzi tu o Pamelę Anderson, kanadyjską aktorkę i modelkę
** tak nazywają się niemieckie świadczenia dla bezrobotnych