Contra Mundum - Polska

O Polsko Święte Twe Imię
Po cichu i po kryjomu
Z Trwogą za Siebie i innych
Szeptano w Ojcach mych domu
Prawdziwe jakieś nieprawdy
Opowiadano o Tobie
Mówiono że jesteś święta
Mówiono że leżysz w grobie...

Podobno w lesie za rzeką
Ktoś padł od sołdackiej kuli
Podobno kogoś kozacy
Na śnieg wywlekli w koszuli
Pamiętam grozę wiejącą
Z niedomówionych słów Matki
Kiedy szeptała o grobach
Kopanych w śniegach Kamczatki...


Pamiętam jak wymawiała
Twe ime krwią ubroczone
Na sybir gnane etapem
Na szubienice wleczone
I stałaś we wnękach Ołtarzów
Jak figurynki gipsowe
W kaplicach w których po nocach
Lud msze Odprawiał Polowe

I Byłaś Święta Najświętsza
Sto lat czekana na próżno
Sto lat karmiona z dnia ba dzień
Najkrwawszych ofiar jałmużną
A dziś Twą Świętość o Polsko
Myśmy wnieśli z kościołów
I sprzedajemy ba targu
Garść Bohaterskich Popiołów.


Z daleka przyszli po towar
Po towar zamorscy kupcy i bogaci
Każdy z nich rolą i solą
I solą za krew przelaną zapłaci
Przyszli i mierzą i warzą
I warzą  nie wszystek towar jednaki

""śmieć wyście!!! ""

I przeciw komu, przeciw komu
W towarze waszym towarze są braki!

Płoną krwi naszej rubiny
Zamorskim kupcom na chwałę
A my w ich stronę jak dzieci
Podnosim oczy nieśmiałe
A w ciszy pustych kapliczek
Gdzie  msze śpiewano polowe
Płaczą Anioły z obrazków
I figurynki gipsowe.


O Polsko Święte Twe Imię
Po cichu i pokryjomu
Z Trwogą za siebie i innych
Szeptano w Ojcach mych domu
A w ciszy pustych Kapliczek
Gdzie mszę śpiewano polowe
Płaczą Anioły z obrazków
I figurynki gipsowe.