Pablo Tybori - Mały Książę

Jeszcze nie kładę się spać
Najpierw dokończę ten list
Pamiętam bajek nie czytał mi nikt

Pamiętasz może ile dzieliło nas od marzeń
Ja zasypiałem manifestowałem swoje palny
Na wielkiej scenie tak po prostu odpływałem
Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że to wkrótce się wydarzy

Podarte spodnie, skarpety nie od pary
Wtedy byłem wyśmiewany mały, gorszy oraz słaby
Szedłem samotnie przez życie, czasem łapie mnie paraliż
Kiedy wrócę tam na chwilę myślami i wspomnieniami

Jesteś nieudacznikiem nigdy tobie nic nie wyjdzie
Powiedz jakie marzenia, wielu stoi tu w kolejce
Odrabiaj lekcje by więcej nie było wstydu na mieście
Bo inni uczą się lepiej, jesteś najgorszy w semestrze

Ty powiedz stop nie jesteś dziwny wychodzisz za krąg
A twój myśli tok sięga daleko za horyzont
Ruszył chłopak w drogę do plecaka wrzucił jeszcze książkę - pod tytułem Mały Książe

Jeszcze nie kładę się spać
Najpierw dokończę ten list
Pamiętam bajek nie czytał mi nikt

Odpocznij, życie złap w klincz
Nikt nie zabroni nam śnic
Ja to wygrałem
A nie miałem nic

Mijały kolejne lata, chłopiec prawie już dorosły
A po drodze stracił zapał do tej pory jest samotny
Życie dzielił na kreski, głowę zajęły demony
W tunelu nie widział światła minęło 10 lat pomyśl

I wtedy popadł w używki, wieczorem sięgał po browar
Miał dobrego nosa lubił czasami poimprezować
Wtedy zdarzył się nokaut i rano odpalił fona
To na nim znalazł notatki, które sam pisał za gnoja

Osiągniesz wszystko tylko nie przestawaj w to wierzyć
Za kilka lat mi podziękujesz jak to wszystko się spełni
Ja chyba całkiem oszalałem zawiodłem tego dzieciaka
Lecz nigdy nie jest za późno by cokolwiek naprawiać

I się nie pysznić z momentami budzić ze snu
Obiecuje tobie mały jeszcze wrócimy tu
A pod łóżkiem coś znalazłem stary plecak oraz książkę
Zakurzony tytuł Mały Książe

Jeszcze nie kładę się spać
Najpierw dokończę ten list
Pamiętam bajek nie czytał mi nikt

Odpocznij, życie złap w klincz
Nikt nie zabroni nam śnic
Ja to wygrałem
A nie miałem nic