Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Cradle Of Filth
Popularne teksty
18. Blauka - Simona
Cradle Of Filth - Serpent Tongue
Serpent Tongue
Tekst dodał(a): katarina
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): katarina
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): psycoma
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
[Part 1]
So adept was unspoken Man
At dusting ledgers of the seraphim
That Lilith swept across a broken land
In a whirl of lust to pleasure him
This bland Adam, a reaper of the sun
In bone dry season, for Eve was busy sucking thumbs
Pricked in rosy gardens as He spattered into shells
And ran with morning fauna; His mastiffs and gazelle
Breathless as the wind
Adam, prowled, fell foul to Sin
But not before She spread Her grin
Across His silent lips
At crack of day, though what was shame?
The raptor's nest wherein they lay
Bore witness to Her soft parade
Of fingers come to grips
His undivine attention won
She deftly spun
From 'neath His thrusts to writhe above
In ecstasy
Pendulous She swung
As if Her limbs imbided His tongue
To spill, as with His rod
The secret name of God
But no seed passed those fruitful lips
For fearing Her who gasped, He slit
Her throat from ear to where She fled
With tail and blood between Her legsss...
[Part 2]
So very kept was the virgin hand
That brushed the treasures of Utopia
And how greed swept across the desert sands
In late August just to measure Her
This hallowed Eve, a creature of the Moon
A simple dish born with a silver spoon
Giddy sniffing orchids that opened after dusk
Incubus and Prudence, two such soon to touch Her
Restless as the skies
Temptation, bloomed, found room to rise
And snatching breath between Her thighs
He crawled to Eve...
At dead of night, the sticky clime
Smelt perfect to this serpentine
This shining Angel
Palled in mysteries...
Her undivine attention won
He deftly spun
A web of intrigue for the one
Great sacred tree
Bejewelled and lit
As if a thousand shades did flit
About boughs of forbidden lore
Hidden for the want of more
And when seeds passed those fruitful lips
And Mankind basked in vast eclipse
A Devil shot of thin disguise
Surmised to better paradise
So adept was unspoken Man
At dusting ledgers of the seraphim
That Lilith swept across a broken land
In a whirl of lust to pleasure him
This bland Adam, a reaper of the sun
In bone dry season, for Eve was busy sucking thumbs
Pricked in rosy gardens as He spattered into shells
And ran with morning fauna; His mastiffs and gazelle
Breathless as the wind
Adam, prowled, fell foul to Sin
But not before She spread Her grin
Across His silent lips
At crack of day, though what was shame?
The raptor's nest wherein they lay
Bore witness to Her soft parade
Of fingers come to grips
His undivine attention won
She deftly spun
From 'neath His thrusts to writhe above
In ecstasy
Pendulous She swung
As if Her limbs imbided His tongue
To spill, as with His rod
The secret name of God
But no seed passed those fruitful lips
For fearing Her who gasped, He slit
Her throat from ear to where She fled
With tail and blood between Her legsss...
[Part 2]
So very kept was the virgin hand
That brushed the treasures of Utopia
And how greed swept across the desert sands
In late August just to measure Her
This hallowed Eve, a creature of the Moon
A simple dish born with a silver spoon
Giddy sniffing orchids that opened after dusk
Incubus and Prudence, two such soon to touch Her
Restless as the skies
Temptation, bloomed, found room to rise
And snatching breath between Her thighs
He crawled to Eve...
At dead of night, the sticky clime
Smelt perfect to this serpentine
This shining Angel
Palled in mysteries...
Her undivine attention won
He deftly spun
A web of intrigue for the one
Great sacred tree
Bejewelled and lit
As if a thousand shades did flit
About boughs of forbidden lore
Hidden for the want of more
And when seeds passed those fruitful lips
And Mankind basked in vast eclipse
A Devil shot of thin disguise
Surmised to better paradise
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCzęść I
Tak doświadczony był bezimienny Człowiek
W zamazywaniu ksiąg serafa
Że Lilith przeszła przez upadłą ziemię
W wirze żądzy by go zadowolić
Ten nijaki Adam, żniwiarz słońca
W porze suchej na kość, bo Ewa zajęta była ssaniem palców
Pokłuł się w różanym ogrodzie gdy On zapukał w mury
I gnały z poranną fauną; Jego mastiffy i gazela
Pozbawiony oddechu niczym wiatr
Adam, krążąc, zadarł z Grzechem
Lecz nie wcześniej niż Ona rozpostała swój uśmiech
Na jego cichych ustach
U początku dnia, lecz czyż było to wstydem ?
Gniazdo raptora w którym leżeli
Było świadkiem Jej miękkiej parady
Palców co przeszły w uścisk
Jego nieboska uwaga zwyciężyła
Ona zręcznie wymknęła się
Spod Jego pchnięć by ponad nim wić się
W ekstazie
Kołysała się zwisając zeń
Jakby Jej ramiona raczyły się Jego językiem
By rozlać, wraz z Jego prętem
Tajemne imię Boga
Lecz żadne ziarno nie przeszło przez te owocne usta
Bo lękając się Jej która dyszała, On rozciął
Jej gardło od ucha do miejsca w które uciekła
Z ogonem i krwią między Jej nogami...
Część II
Tak bardzo zadbana była dłoń dziewicy
Co odsłoniła skarby Utopii
I jak chciwość przetoczyła się przez pustynne piaski
Późnym sierpniem tylko by Ją ocenić
Tę uświęconą Ewę, stworzenie księżyca
Proste danie zrodzone ze srebrną łyżeczką
Orchidee o kręcącym w głowie zapachu które otwierały się po zmierzchu
Inkubus i Prudencja, dwoje takich wkrótce miało Jej dosięgnąć
Niezmordowana niczym niebiosa
Pokusa, kwitła, znalazła miejsce by wzrastać
I łapiąc oddechy między Jej udami
On przyczołgał się do Ewy...
W martwocie nocy, lepkie powietrze
Pachniało idealnie dla tej wijącej się
Ten lśniący Anioł
Spowity w tajemnice...
Jej nieboska uwaga zwyciężyła
On zręcznie wymknął się
Sieci intrygi dla jednego
Wielkiego uświęconego drzewa
Zdobnego klejnotami i rozświetlonego
Jak gdyby tysiąc cieni przemknęło
Wokół konarów zakazanego zioła
I skryło się pragnąc więcej
I kiedy ziarna przeszły przez te owocne usta
A Rodzaj Ludzki rozkoszował się wielkim zaćmieniem
Diabeł odarty z cienkiego przebrania
Domyślał się istnienia lepszego raju
Tak doświadczony był bezimienny Człowiek
W zamazywaniu ksiąg serafa
Że Lilith przeszła przez upadłą ziemię
W wirze żądzy by go zadowolić
Ten nijaki Adam, żniwiarz słońca
W porze suchej na kość, bo Ewa zajęta była ssaniem palców
Pokłuł się w różanym ogrodzie gdy On zapukał w mury
I gnały z poranną fauną; Jego mastiffy i gazela
Pozbawiony oddechu niczym wiatr
Adam, krążąc, zadarł z Grzechem
Lecz nie wcześniej niż Ona rozpostała swój uśmiech
Na jego cichych ustach
U początku dnia, lecz czyż było to wstydem ?
Gniazdo raptora w którym leżeli
Było świadkiem Jej miękkiej parady
Palców co przeszły w uścisk
Jego nieboska uwaga zwyciężyła
Ona zręcznie wymknęła się
Spod Jego pchnięć by ponad nim wić się
W ekstazie
Kołysała się zwisając zeń
Jakby Jej ramiona raczyły się Jego językiem
By rozlać, wraz z Jego prętem
Tajemne imię Boga
Lecz żadne ziarno nie przeszło przez te owocne usta
Bo lękając się Jej która dyszała, On rozciął
Jej gardło od ucha do miejsca w które uciekła
Z ogonem i krwią między Jej nogami...
Część II
Tak bardzo zadbana była dłoń dziewicy
Co odsłoniła skarby Utopii
I jak chciwość przetoczyła się przez pustynne piaski
Późnym sierpniem tylko by Ją ocenić
Tę uświęconą Ewę, stworzenie księżyca
Proste danie zrodzone ze srebrną łyżeczką
Orchidee o kręcącym w głowie zapachu które otwierały się po zmierzchu
Inkubus i Prudencja, dwoje takich wkrótce miało Jej dosięgnąć
Niezmordowana niczym niebiosa
Pokusa, kwitła, znalazła miejsce by wzrastać
I łapiąc oddechy między Jej udami
On przyczołgał się do Ewy...
W martwocie nocy, lepkie powietrze
Pachniało idealnie dla tej wijącej się
Ten lśniący Anioł
Spowity w tajemnice...
Jej nieboska uwaga zwyciężyła
On zręcznie wymknął się
Sieci intrygi dla jednego
Wielkiego uświęconego drzewa
Zdobnego klejnotami i rozświetlonego
Jak gdyby tysiąc cieni przemknęło
Wokół konarów zakazanego zioła
I skryło się pragnąc więcej
I kiedy ziarna przeszły przez te owocne usta
A Rodzaj Ludzki rozkoszował się wielkim zaćmieniem
Diabeł odarty z cienkiego przebrania
Domyślał się istnienia lepszego raju
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):