D'espairsRay - Kogoeru Yoru ni Saita Hana

Patrząc na tą scenerię, szukałem w niej twojego cienia...

Tęsknota za spokojem jest zbyt silna, obydwoje ucierpieliśmy.
Zamrożona samotność wstąpiła na zimowe niebo i spadła razem ze śniegiem, niczym kwiaty.

Podczas gdy złe przeczucie się rozpadało, ja pozostałem na miejscu.
Niczym biały, delikatnie połyskujący kwiat, który zniknął z mojej dłoni.

Zapamiętałem cię tej nocy, podczas której śnieg śpiewał.
Moje wyblakłe wspomnienia ciebie zostały zamrożone w tym pokoju i malują wszystko na oślepiająco jasną barwę samotności.

Wciąż piętrząca się przeszłość kształtuje teraźniejszość,
a rana której nie mogę wyleczyć również nie jest błędem, ponieważ któregoś dnia będę w stanie to powiedzieć...

Teraz, kiedy patrzę na zupełnie inne niebo, powinienem być w stanie przekroczyć granicę.
Moje wspomnienia ożywają zawsze wtedy, gdy mój oddech barwi się na biało*, przynosząc myśli o tobie.
Aby przestać żałować czasu, do którego nie mogę wrócić,
w chwili, kiedy dostałem radosny świat, karuzela kręci się powoli, zabierając moją samotność...

Nawet jeśli uschniesz jak kwiat,
będę o tobie pamiętać, będę cię czuć, a pory roku w moim sercu będą się zmieniać...

Zapamiętałem cię tej nocy, podczas której śnieg śpiewał.
Moje wyblakłe wspomnienia ciebie zostały zamrożone w tym pokoju, jakby czekając niecierpliwie na przyszłość.
Żyję w samotności...






*myślę, że chodzi tutaj o parę z ust, gdy jest mróz na dworze, no, wiecie o co chodzi.