Damian Ukeje - A4

Jak korek słowa tłoczą się
Na autostradzie zmartwień
Te numery na A4
Nie chcą wskoczyć dziś

Tematem może będzie strach
A może miłość, której brak
Refrenów, duże sceny łakną
A ja ledwo w nocy śpię

Lecz kartka biała wciąż i jak
Tu żyć, nic tylko pić

Więc lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma ta pustka, którą w głowie mam
Lej, bo chcę
Dosięgnąć dna i podnieść się
Lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma ta pustka, która ciągle trwa
Lej, bo chcę
Kolejny raz zapomnieć chcę

Bezmyślnych treści nastał byt
Otwierać oczy jest mi wstyd
Więc wodę leje, tonę w niej
A sens wymyka się

Nad boskiej mocy już mi brak
Psychikę zaraz trafi szlak
Usycham do dorywam
marny, karuzeli ciemnych spraw

A kartka biała wciąż i jak
Tu żyć, nic tylko pić

Więc lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma ta pustka, którą w głowie mam
Lej, bo chcę
Dosięgnąć dna i podnieść się
Lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma ta pustka, która ciągle trwa
Lej, bo chcę
Kolejny raz zapomnieć chcę

Samego dna
Powoli dotykam, dotykam, dotykam
Nie miałem szans
Dlatego uciekam, uciekam, uciekam

Lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma ta pustka, którą w głowie mam
Lej, bo chcę
Dosięgnąć dna i podnieść się
Lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma
Lej, bo chcę
Zapomnieć jak na imię ma ta pustka, która ciągle trwa