Daria Zawiałow - Od tygodnia na Saskiej

Usłyszałam jakiś głos,
wydawał się znajomy.
W pokoju obok cienia brak,
a fotel pusty stoi.
Na piętrze wymieniają się
nowymi doznaniami
Na dole miażdży warkot zły
słów poprzesuwanych.

I jak tu uwierzyć, że kiedyś napotkam
I jak tu uwierzyć, że kiedyś może...

Opowiem Tobie o historiach
O miłościach dawno zapomnianych
Zasypiam w obcych dziś ramionach
Tak nieistotna i obca, już od tygodnia

Czekałam w zeszły piątek tu,
wystając ciągle w oknie.
Zupełnie zapomniałam,
że spóźniasz się niemodnie.
Przez ten czas pod szóstką szał,
pół nocy koty darli.
A w mojej kuchni pełno jest
nieznajomych zmartwień.

I jak tu uwierzyć, że kiedyś napotkam
I jak tu uwierzyć, że będzie dobrze

Czas wydłużył chyba się
Pod skórą czuję,
że Ci nie po drodze
jakoś do mnie.
Może stąd wyniosę się,
gdy Ciebie brakło,
nic tu przecież po mnie.
Kartkę wsadzę w drzwi.

Opowiem Tobie o historiach
O miłościach dawno zapomnianych
Zasypiam w obcych dziś ramionach
Tak nieistotna, niemądra, już od tygodnia

Już od tygodnia.