Deafheaven - Canary Yellow

Wpatruję się w ziemską ceramikę istnienia,
Wspinając się po świetlistych winoroślach ku niebu.
Gliniaste wstęgi opadają,
Wirują w dół przeciw metalicznemu przypływowi.
Żegluj, czarodzieju, altruisto,
Który zamroczony w gąszczach,
Otulony tkaniną,
Przeobraża się w węgiel,
Jest czczony przez unoszące się ara,
Panią ziębę.
Śmigają i śpiewają w powietrzu,
Zanurzają swoje pióra w śmiertelnej paście popiołowej wody.

Zastanawiałem się nad językiem kwiatów.
A ty, wykwintna mozaiko, witasz mnie.
Delikatnie, bagno ujmuje moje kostki.
Bez końca dławi nas wieczna
Przystojna noc.
Krew mojego ukochanego płynie przez mnie,
Dzika, fantastyczna.