Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Dimmu Borgir
Popularne teksty
10. Starset - TokSik
Dimmu Borgir - Hybrid Stigmata - The Apostasy
Hybrid Stigmata - The Apostasy
Tekst dodał(a): luxferous
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Absinthe666
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): anmar09
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
The apparition of two faces in disgust
Invisible but yet so clear
Reflections seen by a fugitive
Trying to escape the looking glass
Blood runs from open wounds of false flesh
The one in front of the mirror exceeds the image
Eager to leave further but chained still
To crumble into such nothingness
A despairing fate, for your lies
To pretend is the lunatic's legacy
Privileged to bolt the nails of heresy
Born lifeless into a world of coma
As the chronic sufferer trapped in paradise lost
Missing insinuations of what life was meant to be
Angels and demons, a march man's bewildering hosts
The charlatans and deceivers walk the line in prejudice
The narrow slits the veins in search for the crown
Profound impatience makes the blind struggle in stupidity
The paradox of the daily prayer, diffidence is Confiteor
Phenomena of ironies, cast the litany aside
How intelligible, blessed be the forgetful
Holding the banner high, unrestrained
Slowly abandoning the surface in contempt
Still in costumes to please the ways of living
Witnessing the details of defilement, intoxicating
Make sure to be pleased with the ways of your death
For in days of reckoning and when the twilight torn is ticking
Elysium is halfway and as an answer to the plea
You're destined to yield fragments of Hell in return
Leave unnoticed with the perfect conscience
With the strength of the spiritual eye
Spirits of the token unchained and free
Recover from the philanthropic macabre frenzy
The pale dove grins, black at heart ready to flee
Demon to some, angel to others
Invisible but yet so clear
Reflections seen by a fugitive
Trying to escape the looking glass
Blood runs from open wounds of false flesh
The one in front of the mirror exceeds the image
Eager to leave further but chained still
To crumble into such nothingness
A despairing fate, for your lies
To pretend is the lunatic's legacy
Privileged to bolt the nails of heresy
Born lifeless into a world of coma
As the chronic sufferer trapped in paradise lost
Missing insinuations of what life was meant to be
Angels and demons, a march man's bewildering hosts
The charlatans and deceivers walk the line in prejudice
The narrow slits the veins in search for the crown
Profound impatience makes the blind struggle in stupidity
The paradox of the daily prayer, diffidence is Confiteor
Phenomena of ironies, cast the litany aside
How intelligible, blessed be the forgetful
Holding the banner high, unrestrained
Slowly abandoning the surface in contempt
Still in costumes to please the ways of living
Witnessing the details of defilement, intoxicating
Make sure to be pleased with the ways of your death
For in days of reckoning and when the twilight torn is ticking
Elysium is halfway and as an answer to the plea
You're destined to yield fragments of Hell in return
Leave unnoticed with the perfect conscience
With the strength of the spiritual eye
Spirits of the token unchained and free
Recover from the philanthropic macabre frenzy
The pale dove grins, black at heart ready to flee
Demon to some, angel to others
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePrzywidzenie dwóch zniesmaczonych twarzy
Niewidzialne lecz tak oczywiste
Odbicia widziane przez uciekiniera
Próbującego uciec przed wszechwidzącym okiem
Krew wypływa z otwartych ran sztucznego ciała
Ten jeden stojący przed lustrem przewyższa obraz
Skory do odejścia dalszego lecz wciąż przykuty
Zwalić się w taką nicość
Rozpaczliwy los, za twoje kłamstwa
Zapobiegliwość jest dziedzictwem lunatyka
Uprzywilejowanego by uciec przed pazurami herezji
Urodzony bez życia w świecie śpiączki
Jak chroniczna ofiara uwięziona w utraconym raju
Brak insynuacji czym miało być pierwotnie życie
Anioły i demony, marsz zdziczałych ludzkich tłumów
Szarlatani i oszuści idą w rzędzie uprzedzenia
Ograniczony podcina żyły w poszukiwaniu korony
Intensywna niecierpliwość powoduje, iż ślepcy szamoczą się w głupocie
Paradoks codziennej modlitwy, brak pewności siebie włada
Fenomen ironii, odrzucenie litanii
Tak bardzo zrozumiały, błogosławiony by być niepomnym
Trzymając sztandar wysoko, niepohamowany
Powoli odrzuca w zadowoleniu powierzchnię
Nadal w kostiumach by zadowolić zwyczaje żywych
Jest świadkiem momentów splugawienia, upojony
Upewnij się, że będziesz zadowolony ze sposobów własnej śmierci
W dniach ostatecznego rozrachunku gdy zmierzch zostanie podarty z trzaskiem
Elizjum jest w połowie drogi jako odpowiedź na zarzut
Jesteś przeznaczony do poddania fragmentów Piekła w zamian
Odejdź niezauważony z perfekcyjną przytomnością
Z siłą duchowego oka
Duchy symboli niezwiązanych i wolnych
Odródź się z filantropijnego szału makabry
Blada gołębica uśmiecha się szeroko, czarna sercem gotowa do ucieczki
Demony dla niektórych, anioły dla innych
Niewidzialne lecz tak oczywiste
Odbicia widziane przez uciekiniera
Próbującego uciec przed wszechwidzącym okiem
Krew wypływa z otwartych ran sztucznego ciała
Ten jeden stojący przed lustrem przewyższa obraz
Skory do odejścia dalszego lecz wciąż przykuty
Zwalić się w taką nicość
Rozpaczliwy los, za twoje kłamstwa
Zapobiegliwość jest dziedzictwem lunatyka
Uprzywilejowanego by uciec przed pazurami herezji
Urodzony bez życia w świecie śpiączki
Jak chroniczna ofiara uwięziona w utraconym raju
Brak insynuacji czym miało być pierwotnie życie
Anioły i demony, marsz zdziczałych ludzkich tłumów
Szarlatani i oszuści idą w rzędzie uprzedzenia
Ograniczony podcina żyły w poszukiwaniu korony
Intensywna niecierpliwość powoduje, iż ślepcy szamoczą się w głupocie
Paradoks codziennej modlitwy, brak pewności siebie włada
Fenomen ironii, odrzucenie litanii
Tak bardzo zrozumiały, błogosławiony by być niepomnym
Trzymając sztandar wysoko, niepohamowany
Powoli odrzuca w zadowoleniu powierzchnię
Nadal w kostiumach by zadowolić zwyczaje żywych
Jest świadkiem momentów splugawienia, upojony
Upewnij się, że będziesz zadowolony ze sposobów własnej śmierci
W dniach ostatecznego rozrachunku gdy zmierzch zostanie podarty z trzaskiem
Elizjum jest w połowie drogi jako odpowiedź na zarzut
Jesteś przeznaczony do poddania fragmentów Piekła w zamian
Odejdź niezauważony z perfekcyjną przytomnością
Z siłą duchowego oka
Duchy symboli niezwiązanych i wolnych
Odródź się z filantropijnego szału makabry
Blada gołębica uśmiecha się szeroko, czarna sercem gotowa do ucieczki
Demony dla niektórych, anioły dla innych
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):