DKA - Hołd

Patrz, to fikcja, ludzie mówią to, że religia
to sens, który umarł bo nie ma Biblii w ludzkich
sercach, stygmat życia krwawi w moich wersach.
Bez pośpiechu idziesz w stronę diabła, mylisz się
strasznie, że on to dusza bratnia, co w tym
widzisz, że Ciebie to przyciąga?
Ach, już wiem, diabeł nie ciąga po sądach, bez
sądu będziesz liczył martwe dusze, a ja wiem
i nawracam, modlę się bo muszę, masz ogień
w oczach, który pali bez skrupułów, innych nie
znosisz, nie trawisz ich bólu, zabijając ciała
chcesz dusze też zabić, będzie o nich głośno,
mówił ten rabin o tych kilku, kilkunastu
milionach co zginęli, zapomnieni przez Boga,
od kul, od gazu, od zwykłego słowa, zakopani
jak śmiecie w masowych grobach.

To jest dla nich, to jest mój skromny hołd
dla tych wszystkich, którzy zginęli bo byli
inni, mieli też swój dom, na pewno nie chcieli
by spotkał ich ten los... [x3]

A to wszystko miało miejsce w obozach, te ludzkie
ofiary mówią 'uczcie się po nas, módlcie się po
nas bo ważne są słowa, nie zapomnij tego, co to
był Holocaust'. Boże przestrzec nas przed dziećmi
wroga by krew nie ciekła jak zwykła woda.
Prawdy nie szukaj w mitach, historia jest jak
papieski pontyfikat, stary jak testament, o to
trzeba pytać nim uleci bez wspomnienia pytań.
Toż to piekło na ziemi mieliśmy, eksterminacja
ludzi na bliskich, przecież wiesz, że Bóg nie da
Ci krzyża, który nie będziesz w stanie dźwigać,
widzieli, że nic nie widzieli, skąd mieli wiedzieć,
że mogą przeżyć, ten samosąd został w ludzkich
dłoniach świadomości, ten i tamten skonał, człowiek
bezbronny miał resztkę nadziei, że ten drugi chce
świat zmienić.

To jest dla nich, to jest mój skromny hołd
dla tych wszystkich, którzy zginęli bo byli
inni, mieli też swój dom, na pewno nie chcieli
by spotkał ich ten los... [x3]