DKA - Między niebem a piekłem

Świat wychował, ten świat ugościł
Ten świat daje życie, Ten świat daje możliwości
Jesteśmy prości ludzie, pełni wątpliwości
potrafiący brać i ranić i tylko prosić
U góry jasność, na dole ciemność,
a my szarzy, naiwni przyrzekamy sobie wierność
Wewnątrz nas rozwijają się emocje,
czasem proste, piękne,
czasem zwięzłe, nieznośne
Co drugi z pochodu przez życie szuka światła,
gdy bliżej piekła, ta ciemność w serca wrasta
Nastał czas kiedy diabeł wznosi warsztat,
szuka dusz, jak anielskiego głosu kastrat
W głowie głosy, które krzyczą po cichu,
nikt nie słyszy, nie widzi prostoty tego bytu
Między niebem a piekłem izolowani my tu
Jesteśmy nie słysząc nawet naszych krzyków

Ref. Między niebem a piekłem jesteśmy my
Nie ma aniołów i diabłów, jesteśmy źli
Między niebem a piekłem jest nasz mały świat,
już niedługo nawet tu nie będzie nas x2

Między niebem a piekłem jest poczekalnia dusz
zamiast czystych serc, leży na nich kurz
Po co bierzesz ten nóż do ręki,
chyba dawno odszedł twój anielski stróż
Już doszło do nas, że każdy skona tu
Już doszło do nas, że na świecie nie ma wielu dróg
Już doszło do nas, że Bóg ma jeden próg
Nie doszło do nas, że szatan to nasz wróg
Zasypani złem, uginamy się od próśb, których nigdy nie będzie bał się prawdziwy tchórz
Weź trochę dobra, ulotnij z twych ust,
bo na razie ziejesz złem, jakby grzech w ciebie wrósł
Między niebem a piekłem mamy czyste wariactwo,
nie ma prostych emocji, nie ma nic za darmo
Liczą kartki papieru, tych jest za wielu,
spalić im te świstki, zostaną bez celu

Ref. Między niebem a piekłem jesteśmy my
Nie ma aniołów i diabłów, jesteśmy źli
Między niebem a piekłem jest nasz mały świat,
już niedługo nawet tu nie będzie nas x2