Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Draconian
Popularne teksty
4. Skolim - 96
Draconian - The Solitude
The Solitude
Tekst dodał(a): Via_Nocturna
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): MissFortune
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): DarkAngel93
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
While stars outspread the night-time watch.
And wind through darkened treetops swirl.
I slowly bow my frozen features.
In grief, in sadness and in woe...
In grief, in sadness and in woe.
In solitude forever!
Forever I see, forever I hear, forever I smell,
forever I taste and forever I feel the solitude...
No voice (no voice), no hand (no hand) of human source.
Can reach me (reach me) in this place...
Though fallen (fallen) figures (figures) closely passes.
And invites me (invites me) into somber dance...
This somber dance!
Cold and desolate my soul turns grey,
(and) alone I witness the neverending day.
My wasted dreams lie silent and dead.
Within this darkened tears I shed...
This darkened tears I shed.
In solitude forever!
So lonely I stand on this tortured cliff.
Hearing distant cosmic echoes calling.
Beckons me to decline this withered beauty.
And leave this lie to greet the night...
The night without an end.
The solitude...
This solitary life...
Maybe I should just end it all...
Yes, I should just end it all!
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieSamotność
Gdy gwiazdy stanowią wieczorny zegar.
I wiatr zawija się wśród ponurych wierzchołków drzew.
Kłaniam się powoli.
W żalu, smutku i w żałości.
W żalu, smutku i w żałości.
W samotności po wieki!
Po wieki widzę, po wieki słyszę, po wieki wyczuwam,
po wieki smakuję i po wieki czuję samotność...
Żaden głos (żaden głos), żadna dłoń (żadna dłoń) ludzka.
Nie dosięgnie mnie (dosięgnie mnie) w tym miejscu...
Choć upadające (upadające) figury (figury) blisko przechodzą.
I zaprasza mnie (zaprasza mnie) do ponurego tańca...
Tego ponurego tańca
Zimna i spustoszona moja dusza szarzeje.
(i) samotny jestem świadkiem niekończącego się dnia.
Moje zmarnowane sny leżą cicho i martwe.
W pociemniałych uronionych łzach.
Tych pociemniałych uronionych łzach.
W samotności po wieki!
Tak samotny stoję na tym udręczonym klifie.
Słysząc odległe nawoływania kosmicznego echa.
Kuszącego mnie bym odsunął to uschnięte piękno.
I porzucił to kłamstwo, by przywitać noc...
Noc nie mającą końca.
Samotność...
To samotne życie...
Może powinienem je zakończyć...
Tak, powinienem je zakończyć!
Gdy gwiazdy stanowią wieczorny zegar.
I wiatr zawija się wśród ponurych wierzchołków drzew.
Kłaniam się powoli.
W żalu, smutku i w żałości.
W żalu, smutku i w żałości.
W samotności po wieki!
Po wieki widzę, po wieki słyszę, po wieki wyczuwam,
po wieki smakuję i po wieki czuję samotność...
Żaden głos (żaden głos), żadna dłoń (żadna dłoń) ludzka.
Nie dosięgnie mnie (dosięgnie mnie) w tym miejscu...
Choć upadające (upadające) figury (figury) blisko przechodzą.
I zaprasza mnie (zaprasza mnie) do ponurego tańca...
Tego ponurego tańca
Zimna i spustoszona moja dusza szarzeje.
(i) samotny jestem świadkiem niekończącego się dnia.
Moje zmarnowane sny leżą cicho i martwe.
W pociemniałych uronionych łzach.
Tych pociemniałych uronionych łzach.
W samotności po wieki!
Tak samotny stoję na tym udręczonym klifie.
Słysząc odległe nawoływania kosmicznego echa.
Kuszącego mnie bym odsunął to uschnięte piękno.
I porzucił to kłamstwo, by przywitać noc...
Noc nie mającą końca.
Samotność...
To samotne życie...
Może powinienem je zakończyć...
Tak, powinienem je zakończyć!
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Susanne Arvidsson, Anders Jacobsson Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Anders Jacobsson, Jerry Torstensson, Andreas Karlsson, Thomas Jager, Magnus Bergstrom, Johan Ericson, Lisa Johansson |
| Rok wydania: |
20. 10. 2003r. |
| Wykonanie oryginalne: |
Draconian |
| Płyty: |
Where Lovers Mourn |
Komentarze (1):