Druga Strona Lustra - Przedwieczne Słowo

Ja mówię przyjdzie taki czas, (mówię)
w którym ogień spali Babilonu tron.
I przyjdzie taki czas, (mówię)
kiedy wezwani pieśnią opuścimy dom.
Tak początek jak i kres, niemą tajemnicą jest.
Bez korzeni umarł by las.
Bo tylko jedna droga, jedna prawda, jedno życie w nas,
słowo prowadzi nas przez świat .

To przedwieczne słowo,
spokojna przystań pośród morskich burz.
Zrodzone na nowo,
by przynieść wyzwolenie ludzkich dusz.
To przedwieczne słowo,
w palącym słońcu życiu dajmy cień.
Ufaj, Pan słucha - nadejdzie dzień,
kiedy uniesie Cię, uniesie Cię.

Zatoka lasu schodzi w dół,
W potoku rytmie prawdy gór.
Na ląd, na którym bez tej prawdy nie znaczymy nic.
Aby odnaleźć źródło serc, musisz wytrwale biec pod prąd.
Ty wiesz, że ono musi gdzieś tu być.
A kiedy odnajdziesz je w zdumieniu odkryjesz, że
Przedwieczne słowo to ożywczej wody łyk
W pustkę bezludną wołaj - Gdzie jesteś źródło?
Choć odpowiedzią będzie tylko ciszy krzyk.

To przedwieczne słowo,
spokojna przystań pośród morskich burz.
Zrodzone na nowo,
by przynieść wyzwolenie ludzkich dusz.
To przedwieczne słowo,
w palącym słońcu życiu dajmy cień.
Ufaj, Pan słucha - nadejdzie dzień,
kiedy uniesie Cię, uniesie Cię.

Żarem miłości, w zamętach codzienności, spalmy to co złe, (to co złe)
Dobrą nowinę głośmy tym co zagubili drogę w gęstej mgle, (w gęstej mgle)
Chroniąc przed lękiem za rękę przez życie,
Prowadzi nas duch pocieszyciel,
aż po nocy kres,
po nocy kres..

To przedwieczne słowo,
spokojna przystań pośród morskich burz.
Zrodzone na nowo,
by przynieść wyzwolenie ludzkich dusz.
To przedwieczne słowo,
w palącym słońcu życiu dajmy cień.
Ufaj, Pan słucha - nadejdzie dzień,
kiedy uniesie Cię, uniesie Cię.