Drużyna Trzeźwych Hobbitów - Żale Sama

Chmury wiszą nad nami niziutko,
dzisiaj dałem ogarnąć się smutkom,
tyle dni z panem Frodo się błąkam,
a on znów nie dał mi nieść Pierścionka.

A tymczasem wciąż targam swe rondelki,
choć na razie pożytek z nich niewielki,
z przepowiedni Galadriel wszak wynika,
kiedyś włożę w nie jakiegoś królika. - bis

Gollum znowu nas ciągnie przez błoto,
w tyłek mógłbym go kopnąć z ochotą,
albo w elfią zawiązać go linę i
zostawić gdzieś w dole gadzinę.

A tymczasem wciąż targam swe rondelki,
choć na razie pożytek z nich niewielki,
z przepowiedni Galadriel wszak wynika,
kiedyś włożę w nie jakiegoś królika. - bis

Spoza chmur słychać krzyki Nazguli,
Frodo boi się, do mnie się tuli,
dziwne uczucie mnie ogarnęło,
myślę sobie, skąd mi się to wzięło.

A tymczasem wciąż targam swe rondelki,
choć na razie pożytek z nich niewielki,
z przepowiedni Galadriel wszak wynika,
kiedyś włożę w nie jakiegoś królika. - bis

Dzisiaj znów bardzo tęsknię do Róży,
bez niej cała ta podróż się dłuży,
albowiem pragnę ja najgoręcej,
zrobić jej tuzin dzieci lub więcej.

A tymczasem wciąż targam swe rondelki,
choć na razie pożytek z nich niewielki,
z przepowiedni Galadriel wszak wynika,
kiedyś włożę w nie jakiegoś królika. - bis