Dziuny - Chłód

To jest przykre dawałem z siebie wszystko
na pewno znasz te chwile kiedy ktoś cie skreśla szybko
poświęciłem wiele lat dziś pozostał chłód
niczego nie żałuje lecz na marne poszedł trud
pamiętam czerwiec było dosyć ciepło
ale jest mi zimno kiedy patrze w tamtą przeszłość
pierwsze spotkania świat jakby zwolnił
prosiłem zły los żeby ten czas sie nie kończył
chciałem żyć wiele chwil naprawde pięknych
tylko ty i ja w wolnych chwilach tekst do pętli
szedłem prosto chociaż droga była kręta
trzymałem cie za rękę dobrze to pamiętam
nie czułem chłodu który teraz siedzi we mnie
te chwile nie powrócą pozostało tylko miejsce
wybór był twój ja niestety go nie miałem
bo jakbym go miał wszystko to trwało by dalej

Znów wracają te momenty
znów wraca chłód
on przeszywa sentymenty
nie mam siły już
czuję tylko ból
słyszę puste szepty
za mną tylko chłód niespełnionych obietnic x2


Znów wraca do mnie przeszłość,znów wali sie świat
nie mogę patrzeć w lustro,choć bardzo bym chciał
i znowu sie zatracam,przypominam wspólne chwile
to tak jakby grzesznik szukał ratunku w modlitwie
sam sobie kopie dołki,sam pale własne mosty
co mi po nich jak za nimi nie ma dla mnie drogi
jak mówimy o przyjaźni,to jest ona złożona
nie będzie całości,jak nawala druga strona
i co mam Ci powiedzieć,kiedy pytasz co tam u mnie
jakbym odpowiedział szczerze,nazwała byś mnie durniem
mam dać Ci drugą szanse,czy po prostu zapomnieć?
gdybym myślał trzeźwo wybrałbym drugą opcje
lecz czuje coś nadal, i nie wiem czy dam radę
znów przechodze przez piekło,patrzy na mnie sam diabeł
ale w garści pozostaje mi ta iskra nadziei
że kiedyś to wszystko uda mi się jakoś zmienić