Edmund Piotrowski - Moja dywizja

Nie za mała, nie za duża,
taka właśnie, ot, w sam raz,
ostra jak wiosenna burza
i jak pierwszy po niej grad.
Do natarcia gdy wyrusza,
to po wrogu marny ślad,
lecz ćwiczenia bardziej woli
zawsze od prawdziwych walk.

Ech, dywizjo, masz coś w sobie,
sam już nawet nie wiem co,
że dla ciebie wszystko zrobię,
żebyś była o-ho-ho,
tą najlepszą z tych najlepszych,
których wiele Polska ma,
lecz o której wszyscy wiedzą,
że to jest dywizja ta!

Ech, dywizjo, możesz liczyć,
że w najgorszy nawet czas
masz chłopaków nie do zdarcia,
czyli właśnie, właśnie nas!
Ech, dywizjo, masz coś w sobie,
sam już nawet nie wiem co,
że dla ciebie wszystko zrobię,
żebyś była że ho-ho!

Kto nie słyszał choć raz w życiu,
jak dywizja w boju gra,
o muzyce, moi mili,
ten pojęcie kiepskie ma.
Lecz w koncercie, na manewrach
ja dywizji poznam ton,
bo ta moja, daję słowo,
dudni jak najlepszy dzwon.

Ech, dywizjo, masz coś w sobie,
sam już nawet nie wiem co,
że dla ciebie wszystko zrobię,
żebyś była o-ho-ho,
tą najlepszą z tych najlepszych,
których wiele Polska ma,
lecz o której wszyscy wiedzą,
że to jest dywizja ta!

Ech, dywizjo, możesz liczyć,
że w najgorszy nawet czas
masz chłopaków nie do zdarcia,
czyli właśnie, właśnie nas!
Ech, dywizjo, masz coś w sobie,
sam już nawet nie wiem co,
że dla ciebie wszystko zrobię,
żebyś była, że ho-ho!

Będę pewnie kiedyś mówił:
„Z tej dywizji jestem ja,
ta dywizja coś mi dała,
teraz serce moje ma!”.
Oby nigdy nie musiała
na prawdziwy ruszać bój,
lecz gdy kiedyś mnie zawoła,
z dumą włożę mundur swój.

Ech, dywizjo, masz coś w sobie,
sam już nawet nie wiem co,
że dla ciebie wszystko zrobię,
żebyś była o-ho-ho,
tą najlepszą z tych najlepszych,
których wiele Polska ma,
lecz o której wszyscy wiedzą,
że to jest dywizja ta!

Ech, dywizjo, możesz liczyć,
że w najgorszy nawet czas
masz chłopaków nie do zdarcia,
czyli właśnie, właśnie nas!
Ech, dywizjo, masz coś w sobie,
sam już nawet nie wiem co,
że dla ciebie wszystko zrobię,
żebyś była, że ho-ho!