Enn - Servant of Evil

Ma Królowo, masz mnie, jako swego wiernego sługę
Rozdzielono nas, bliźnięta, gdy nasze żywoty powinny były błyszczeć
Ma Królowo, by obronić cię przed wszelkim niebezpieczeństwem
Będę grzeszyć, zabijać, poświęcę siebie całego

Czternaście lat wstecz, urodziliśmy się, by żyć w tym piekle
Wychwalani i błogosławieni przez lud i dzwony kościoła
Lecz będąc w naszej rodzinie, trzeba grać według zasad
Nawet jeśli wyglądamy jednako, mym przeznaczeniem jest ci służyć

Mogą przysięgać, żeś ich wrogiem i przeklinać cię, ile zechcą
Mogą wywijać swymi mieczami i polować na ciebie
Nie bój się, nie roń łez, gdyż zawsze będę przy tobie
By nie pozwolić twemu uśmiechowi zmienić się w gorzkie łzy

Ma Królowo, masz mnie, jako swego wiernego sługę
Rozdzielono nas, bliźnięta, gdy nasze żywoty powinny były błyszczeć
Ma Królowo, by obronić cię przed wszelkim niebezpieczeństwem
Będę grzeszyć, zabijać, poświęcę siebie całego

Załatwiając sprawunki w niedalekim mieście
Wpadłem na miłą panienkę ze szmaragdowymi oczyma
Uśmiechała się - jej twarz tak piękna, śpiewała - jej głos tak jasny
Stałem wtedy jak urzeczony, doznawszy miłości z pierwszego wejrzenia

Lecz miłość ta pozostanie na dnie mego serca
Gdyż Królowa wydała rozkaz: "Dziewczyna ta musi umrzeć"
Spełnię jej życzenia, przyniosę ulgę jej umysłowi
Tylko dlaczego, Boże, me łzy nie chcą zniknąć?

Ma Królowo, masz mnie, jako swego wiernego sługę
Rozdzielono nas, bliźnięta, gdy nasze żywoty powinny były błyszczeć
"Ma królowo, twym podwieczorkiem dziś są brioche"
Uśmiechasz się, uśmiechasz się, tak nieskalanie niewinna

Obywateli kraju opętał gniew i złość
Grozili zabiciem Królowej, by zapoczątkować nową erę
Jeśli to właśnie nazywają odkupieniem za jej grzechy
Bóg wie, że przeciwstawię się temu, broniąc mej bliźniaczki

"Tu są me zapasowe ubrania, weź je i uciekaj
Nie odwracaj się, nie zatrzymuj, z nikim nie rozmawiaj
Nie martw się, wyglądamy identycznie
Nikt się nie zorientuje, że udało ci się uciec"

Teraz ja jestem Królową, ty dzisiaj jesteś zbiegiem
Jesteśmy bliźniętami, niczym dwie łódki na smutnych, wzburzonych morzach
Mówią, żeś panią występków i pogardy
Więc ja też jestem zły, mając tę samą krew w żyłach

Dawno, dawno temu w odległym kraju
Gdzie mnóstwo przestępstw było na porządku dziennym
Ma kochana siostrzyczka, w wieku czternastu lat
Została Królową, by tańczyć na scenie historii

Mogą przysięgać, żeś ich wrogiem i przeklinać cię, ile zechcą
(Wreszcie, wyczekiwany długo czas nadszedł)
Mogą wywijać swymi mieczami i polować na ciebie
(Ogłuszające dzwony brzmiały odrobinę ponuro)
Nie bój się, nie roń łez, gdyż zawsze będę przy tobie
(Tłum nie okazał nawet odrobiny sympatii)
By nie pozwolić twemu uśmiechowi zmienić się w gorzkie łzy
(Klęcząc i uśmiechając się do świata, wypowiadasz mą kwestię)

Ma Królowo, masz mnie, jako swego wiernego sługę
Rozdzielono nas, bliźnięta, gdy nasze żywoty powinny były błyszczeć

Jeśli w następnym życiu jakimś cudem się spotkamy
Pobawmy się razem raz jeszcze i bądźmy najlepszymi przyjaciółmi