Ewa Konstanciak - Obcy ludzie

Znów kolejny minął rok i nie naprawił nic.
Ciągle ten sam pusty wzrok w tej pustej ścianie tkwi.
Nic nie cieszy mnie,
Słabo czuję się.
Jest mi ciężko , źle...


Ref.
Jeszcze dzień, może dwa, góra trzy.
Nim zapytasz mnie znów.
Co mi jest, czego chcę?
Chociaż wiesz, będziesz czepiał się słów.
Jeszcze dzień, może dwa, góra trzy
Nim oświadczysz mi, że...
Już nie kochasz mnie,
Już nie kochasz mnie...

Jeszcze rok ,może dwa, góra trzy
Nikt nie spyta mnie już.
Co mi jest, czego chcę?
Szkoda łez
Gdzie ta miłość po grób?...
Jeszcze rok ,może dwa, góra trzy
Nikt nie powie mi, że
Od dziś - kocha mnie,
Od dziś - kocha mnie...



Obcy ludzie, obcy dom, ktoś obcy obok śpi.
Skąd ten człowiek tu się wziął i co się jemu śni?
Nic nie łączy nas.
Brak najmniejszych szans
Który to już raz
Powiedz, który to raz

Tak za rokiem mija rok i nie odmienia nic.
Po nadziei nowy cios i dobrze znana myśl...
Nic nie cieszy mnie.
Słabo czuje się.
Jest mi ciężko, źle...



Ref.
Jeszcze dzień, może dwa, góra trzy.
Nim zapytasz mnie znów.
Co mi jest, czego chcę?
Chociaż wiesz, będziesz czepiał się słów.
Jeszcze dzień, może dwa, góra trzy
Nim oświadczysz mi, że...
Już nie kochasz mnie,
Już nie kochasz mnie...

Jeszcze rok ,może dwa, góra trzy
Nikt nie spyta mnie już.
Co mi jest, czego chcę?
Szkoda łez...
Gdzie ta miłość po grób?...
Jeszcze rok ,może dwa, góra trzy
Nikt nie powie mi, że
Od dziś - kocha mnie,
Od dziś - kocha mnie...

Jeszcze dzień, może dwa, góra trzy.
Nim zapytasz mnie znów.
Co mi jest, czego chcę?
Chociaż wiesz, będziesz czepiał się słów.
Jeszcze dzień, może dwa, góra trzy
Nim oświadczysz mi, że...
Już nie kochasz mnie,
Już nie kochasz mnie...