Francesco Gabbani - Spogliarmi

Ta męskość
Ukrywa hemafrodyty
Jak upadłymi gwiazdami
Są meteoryty

Dłużnicy księżyca
Dla stabilności
Nikt tego nie wie
Jesteśmy wodą w ciele
Dużo bardziej niż w połowie

Spirytualiści tak duchowi
Którzy generalizują hojnych
Czarny kruk odpoczywa na murze
Kangur już nie ma ochoty kopać

Wszystkim tym co muszę zrobić teraz bo mam wszystko to
co muszę zrobić by uratować się jest
odkrycie się*
Wszystkim tym co muszę teraz zrobić
Bo mam wszystko
To co muszę zrobić by się uratować
Jest odkrycie się

Minął rok
Uduszony oszustwem
świadomości, że moje dni
Przeminęły a jednak nadal biegną

Biegną do nieskończoności
Której nie mogę sobie wyobrazić
Dopóki nie zrozumiem
Że nieskończoność to oddychanie

Pielgrzym w swoją wigilię
Uwielbia myśl o swoim schronieniu (muszli)
Kiedy marsz wiąże go z etapem
Krowa pije szklankę mleka

Wszystkim tym co muszę zrobić teraz bo mam wszystko to
co muszę zrobić by uratować się jest
obnażenie się (odkrycie się)
Wszystkim tym co muszę teraz zrobić
Bo mam wszystko
To co muszę zrobić by się uratować
Jest obnażenie się

Odkrycie się
Odkrycie się

Późno zrozumiałem, że nie jest zbyt późno
By nie zgadzać się na kolejną nowość
Nie być zbyt zawistnym o młode kiełki
I to czego się wyrzeknę - pozostanie

To odkrycie się

Wszystkim tym co muszę zrobić teraz bo mam wszystko to
co muszę zrobić by uratować się jest
obnażenie się

Obnażenie się
Odkrycie się

*spogliarsi - rozebranie się, obnażenie się, ale tutaj jest potraktowane bardziej metaforycznie - odkrycie swojego prawdziwego "ja"