Fri Stejdż Bend - Egzystencjalna

To moje do siebie
Do siebie gadanie, że
Równość, nierówność
Nienawiść, kochanie
To moje ze sobą
Ze sobą rozmowy
Czyś chory, czy zdrowy,
Spętany, czy wolny
To stała niepewność
Niepewność dobytku, to
Moje, nie moje
A czyje jest wszystko

Powoli w głowię się gotuję
Mówię, co czuję, dopóki czuję coś
Powoli w głowie się gotuję
Mówię, co czuję, dopóki czuję

To moja do ciebie,
Do ciebie rozmowa
Gdy mówię, co czuję, Ty
W piasek łeb chowasz
To wniosków produkcja
Produkcja masowa
Ze sobą na sam
Za dobrze to znam
Świadomość marności
Pozycji na mieć, choć
Czasem bez "mieć",
Się nie chce być

Powoli w głowię się gotuję
Mówię, co czuję, dopóki czuję coś
Powoli w głowie się gotuję
Mówię, co czuję, dopóki czuję

Ten szum na granicy
Granicy logiki, I
Głowa, co pęka
Z nadmiaru paniki
Ten strach o zderzenie
Zderzenie z opruchem
Nieprawdy schwytanej
Nieprzychylnym uchem
Spowitej ze śliny, tej
Papierosowej
I z tej atmosfery
Na pewno niezdrowej

Powoli w głowię się gotuję
Mówię, co czuję, dopóki czuję coś
Powoli w głowie się gotuję
Mówię, co czuję, dopóki czuję