HammerFall - Never, Ever

Siedząc w mym pokoju, wpatrując się w ścianę
Nie mogę uwierzyć, że to się dzieje
Niegdyś tak wspaniałe, a teraz
Życie zdaje się być dziwnym rodzajem rzeczywistości, fantazją
Nie mogę się pozbierać

Widziałem, jak twa miłość do mnie zanika
W jednej chwili głupoty
Może jest to koszmar, lecz z pewnością nie sen, och
Pragnę krzyczeć; złamane serce wciąż krwawi

Nigdy, przenigdy nie mów, nigdy, przenigdy się nie uśmiechaj
Wiedząc, że me życie nie będzie już takie, jak przedtem
Nigdy, przenigdy nie dotykaj, nigdy, przenigdy nie czuj
Nigdy już nie usłyszę, jak wymawiasz me imię... ponownie

W mych snach widzę ciebie jak do mnie przychodzisz;
Wspomnienie starych czasów
Budząc się, uświadamiam sobie, iż piekło jest zimne niczym lód
I dotyk grzechu mnie dopadł
Nic nie pali tak, jak zimno

Nigdy, przenigdy nie mów, nigdy, przenigdy się nie uśmiechaj
Wiedząc, że me życie nie będzie już takie, jak przedtem
Nigdy, przenigdy nie dotykaj, nigdy, przenigdy nie czuj
Nigdy już nie usłyszę, jak wymawiasz me imię

Grzesząc, cierpimy
Popadłem w niełaskę
Chcę cofnąć czas i odwrócić wszystko

Nigdy, przenigdy nie mów, nigdy, przenigdy się nie uśmiechaj
Wiedząc, że me życie nie będzie już takie, jak przedtem
Nigdy, przenigdy nie dotykaj, nigdy, przenigdy nie czuj
Nigdy już nie usłyszę, jak wymawiasz me imię
Nigdy, przenigdy nie mów, nigdy, przenigdy się nie uśmiechaj
Widzę tylko przyszłość przepełnioną strachem
Nigdy, przenigdy nie dotykaj, nigdy, przenigdy nie czuj
Nigdy już nie będę mógł szepnąć ci do ucha... przepraszam