Hanna Banaszak - Nie raz, nie dwa, nie trzy

Nic mi nie tłumacz, nie trzeba
Nie mów nic, szkoda słów, zrób, jak chcesz
Chcesz odejść? Szkoda, lecz trudno
Nie tylko mnie, lecz siebie krzywdzisz też

Ja znam ciebie za dobrze i ty mnie znasz
Nie dzień, nie dwa, nie trzy
Będziesz myśleć i tęsknić, i wzywać mnie
Nie raz, nie dwa, nie trzy

Każdy dzień będzie zły, każda noc będzie zła
Bo zrozumiesz, że nikt cię nie kochał jak ja
I zabłysną w twych oczach i żal, i łzy
Nie raz, nie dwa, nie trzy

Serca nie można przemocą
Ani wziąć, ani zgnieść, ani skuć
Więc nie namyślaj się - po co?
Chcesz odejść? Idź! Zatęsknisz? Wtedy wróć!

A powrócisz na pewno, bo ja cię znam
Nie dzień, nie dwa, nie trzy
Będziesz myśleć i tęsknić, i wzywać mnie
Nie raz, nie dwa, nie trzy

Każdy dzień będzie zły, każda noc będzie zła
Bo zrozumiesz, że nikt cię nie kochał jak ja
I zabłysną w twych oczach i żal, i łzy
Nie raz, nie dwa, nie trzy