Irena Jarocka - Piosenka spod welonu

Świeci już resztkami stół, coraz rzadszy gości chór
na fałszywą nutę śpiewa "Sto lat" nam.
Od południa w U.S.C. podpisany leży glejt,
urzędowo potwierdzony naszej miłości fakt.
Jeszcze "gorzko!" krzyknie ktoś, potem dzień i noc

Całuj, bez końca mnie całuj!
Czułości nie żałuj, podporą mi bądź.
Kochaj, na wieki już kochaj,
a kiedy zaszlocham - na rękach mnie noś.

Koniec majów, koniec bzów, koniec romantycznych burz,
prozaicznych obowiązków nadszedł czas.
Przed dwunastą minut pięć mogłeś jeszcze mówić "nie",
teraz przyjdzie przeżyć razem tych kilkadziesiąt lat.
Tylko w zamku przekręć klucz, no a potem już

Całuj, bez końca mnie całuj!
Czułości nie żałuj, podporą mi bądź.
Kochaj, na wieki już kochaj,
a kiedy zaszlocham - na rękach mnie noś.

Całuj. . .