Jacek Kowalski - Ballada

Gdy wiosenny nadszedł nurt Hej ja!
Rozradować chcąc się znów Hej ja!
Zazdrosnego szczutka dać Hej ja!
Chciała dać królowa znać jaką jest zakochana

Ref.
Dalej że, dalej że szpiegi precz
dajże nam, dajże nam tańcować, tańcować, tańcować

Rozkazała głosić wszem Hej ja!
Że od morza do tych ziem Hej ja!
Nikt z młodzieńców, żadna z pann Hej ja!
Nie śmie nie przyjść ruszyć w tan w taki ów tan radosny

Ref.
Dalej że, dalej że szpiegi precz
dajże nam, dajże nam tańcować, tańcować, tańcować

Ze swej strony przybył król Hej ja!
Pragnąc popsuć taniec ów Hej ja!
Bowiem strach obleciał go Hej ja!
Że mu ze chce ukraść ktoś królowe te kwietniowe

Ref.
Dalej że, dalej że szpiegi precz
dajże nam, dajże nam tańcować, tańcować, tańcować

Nie zważała na to wszak Hej ja!
Bo jej nie zabawiał dziad Hej ja!
Lecz młodzieniec bawił ją Hej ja!
Który dobrze wiedział co przystoi zacnej damie

Ref.
Dalej że, dalej że szpiegi precz
dajże nam, dajże nam tańcować, tańcować, tańcować

Kiedy tedy poszła w dąs Hej ja!
Kto by tedy ujrzał ją Hej ja!
Ten powiedzieć mógłby że Hej ja!
Nie ma w świecie równej jej damy rozradowanej

Ref.
Dalej że, dalej że szpiegi precz
dajże nam, dajże nam tańcować, tańcować, tańcować