Janusz Gniatkowski - Spotkanie z Wrocławiem

Znowu wiosna i jaśniej na świecie
Za oknami konwalie i wiatr
Pomyśl, miła, jak szybko czas leci
Siwych włosów przybywa i lat

Mały synek przewraca się w trawie
A nad synkiem jaskółki i bzy
Chcesz? Pójdziemy się spotkać z Wrocławiem
Pewnie tęskni i czeka, jak my

Więc niech przez Wrocław poprowadzi nas piosenka
A w tej piosence niech się znajdzie miasta skrót
By można było, jak przewodnik, nieść ją w rękach
I szukać ulic, przesłuchując mapę nut

Z niej się dowiemy, gdzie kasztanu pączek pęka
I w którym parku lśni forsycji ciepły blask
Więc niech przez Wrocław poprowadzi nas piosenka
Najsłoneczniejszą, najpiękniejszą z wszystkich tras

Przyjdą potem jesienie i zimy
Przyjdą śniegi, szarugi i mgła
I niejeden rok razem spędzimy
Ty i synek, i miasto, i ja

Czas upłynie i młodość upłynie
Lecz gdy słowik rozdzwoni się znów
Duży syn jakiejś ślicznej dziewczynie
Ofiaruje garść bliskich nam słów

Niech po Wrocławiu oprowadza nas piosenka
A w tej piosence niech się znajdzie miasta skrót
By można było, jak przewodnik, nieść ją w rękach
I szukać ulic, przesłuchując mapę nut

Z niej się dowiemy, gdzie kasztanu pączek pęka
I w którym parku lśni forsycji ciepły blask
Więc niech przez Wrocław poprowadzi nas piosenka
Najsłoneczniejszą, najpiękniejszą z wszystkich tras