Jeden Osiem L - Zanim wszystko stracę

Gdzieś pomiędzy słowami niewypowiedzianymi
Gdzieś pomiędzy wersami niepodokańczanymi
Tu gdzie przyszłość zbyt szybko staje się przeszłością
Tu gdzie radość toczy bój nieustanny swój ze złością
Tu gdzie mrok jest zbyt jasny żeby się w nim schować
Każdy dzień jest zbyt krótki żeby nie żałować
Tu gdzie rzeczy trywialne nagle nabierają sensu
I te niby najważniejsze sprowadzają do nonsensów
Spadam w studnię bezdenną absolutnej ciszy
Krzyczę, lecz wiem, tych krzyków prócz mnie nikt nie usłyszy
Może i lepiej tak, czas zebrać myśli
Jeśli sam nie pomyśle, to nikt za mnie nie pomyśli
Co w życiu ważne jest, co nieistotne
Bo to co ważne zwykle tracisz bezpowrotnie
Czy warto wciąż wspominać to co już za nami
Karmić głowę nieustannie wyobraźni wytworami

Zanim wszystko definitywnie skończy się
I cisza martwa utuli do snu mnie
Chce wiedzieć to jedno
Że tu byłem
Nie wydawało tylko się
I to co ważne nie ominęło mnie
Że żyłem - na pewno!

Chcę być ponad tym
Ponad to wznieś się wysoko
Celebrować każdy dzień
Tu się nie bać żyć szeroko
Być ponad tym, choć podcinają skrzydła znów
Rozwłóczone po betonie ślady niespełnionych snów
Być ponad tym, nigdy się nie dać ściągnąć w dół
Nigdy nie chować urazy, karty wykładać na stół
Pełną piersią, a nie oddechu łapać pół
Mieć świadomość że dwa razy nie będziemy żyli tu
Zanim wszystko zupełnie stracę
Chce mieć pewność
Że wykorzystałem szanse każdą, na swa niezależność
Nie spod sztancy spod, której wyszło tu zbyt wielu
Ja tu szedłem własną drogą
Nikt mi nie wyznaczał celu
Dzień ostatni by samobójczy zmienić kurs
Byleby nie skończyć na dnie, tam gdzie skończył wcześniej Kursk
I bez złości zostawić wszystko tu za sobą
Odejść z tego świata dumny, odejść z podniesioną głową

Zanim wszystko definitywnie skończy się
I cisza martwa utuli do snu mnie
Chce wiedzieć to jedno
Że tu byłem
Nie wydawało tylko się
I to co ważne nie ominęło mnie
Że żyłem - na pewno!

Ja nie pozwolę by minęło znów mnie
To co jest tu najważniejsze z rąk mych nie wymknie się
I choćby dzień był ostatnim jedną rzecz wiedzieć chcę
Że to co było najlepsze w życiu, spotkało mnie

Zanim wszystko definitywnie skończy się
I cisza martwa utuli do snu mnie
Chce wiedzieć to jedno
Że tu byłem
Nie wydawało tylko się
I to co ważne nie ominęło mnie
Że żyłem na pewno!

Zanim wszystko...
Zanim wszystko...
Zanim wszystko...
Zanim wszystko...
STRACĘ!