Jerzy Czaplicki - Gdy ciebie stracę

Jestem wprawdzie od tego daleki
Żeby teraz przyszłości się bać
Przecież wiem, żeś jest moja na wieki
Lecz kto wie, co los jutro może dać

Nie wymagam od ciebie przysięgi
Że nie rzucisz, jak tamta sprzed lat
Od miłości twej większe są potęgi
Więc wybieraj czy ja, czy wielki świat

Gdy ciebie stracę, gdy życie nas rozłączy
Mój świat się skończy
Cóż pozostanie mi

Gdy ciebie stracę w okrutnej, niemej męce
Załamię ręce
Przeminą szczęścia dni

I odtąd całe życie, resztką mych starganych sił
Wspomnieniem tylko i przeszłością będę żył

Gdy ciebie stracę, mój sen o szczęściu minie
Bo ty jedynie
Tym wszystkim byłaś mi

Nie należy wymawiać z pewnością
Słowa wierność, na wieki, po grób
Kto wie jutro, co będzie z wiernością
I z miłością mą, którą masz u stóp

Przecież w życiu jest wszystko możliwe
Serce miękkie i zmienny jest świat
Ty znasz tylko pieszczoty moje tkliwe
Ale ja drżę, że ciebie ktoś mi skradł