Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Joanna Newsom
Popularne teksty
12. Chrust - Tempo
Joanna Newsom - Divers
Divers
Tekst dodał(a): lilyanne89
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): lilyanne89
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
A diver is my love
(and I am his, if I am not deceived),
who takes one breath above, for every hour below the sea;
who gave to me a jewel
worth twice this woman's life (but would cost her less
than laying at low tide,
to see her true love phosphoresce).
And in an infinite regress:
Tell me, why is the pain of birth
lighter borne than the pain of death?
I ain't saying that I loved you first,
but I loved you best.
I know we must abide
each by the rules that bind us here:
the divers, and the sailors, and the women on the pier.
But how do you choose your form?
How do you choose your name? How do you choose your life?
How do you choose the time you must exhale,
and kick, and rise?
And in an infinite capsize:
Like a bull tearing down the coast,
double hulls bearing double masts–
I don't know if you loved me most, but you loved me last.
Recall the word you gave:
to count your way across the depths of this arid world,
where you would yoke the waves,
and lay a bed of shining pearls!
I dream it every night:
the ringing of the pail,
the motes of sand dislodged,
the shucking, quick and bright;
the twinned and cast-off shell reveal a single heart of white.
And in an infinite backslide:
Ancient border, sink past the West,
like a sword at the bearer's fall.
I can't claim that I knew you best,
but did you know me at all?
A woman is alive!
A woman is alive;
you do not take her for a sign in nacre on a stone,
alone, unfaceted and fine.
And never will I wed.
I'll hunt the pearl of death to the bottom of my life,
and ever hold my breath,
till I may be the diver's wife.
See how the infinite divides:
and the divers are not to blame
for the rift, spanning distant shores.
You don't know my name,
but I know yours.
(and I am his, if I am not deceived),
who takes one breath above, for every hour below the sea;
who gave to me a jewel
worth twice this woman's life (but would cost her less
than laying at low tide,
to see her true love phosphoresce).
And in an infinite regress:
Tell me, why is the pain of birth
lighter borne than the pain of death?
I ain't saying that I loved you first,
but I loved you best.
I know we must abide
each by the rules that bind us here:
the divers, and the sailors, and the women on the pier.
But how do you choose your form?
How do you choose your name? How do you choose your life?
How do you choose the time you must exhale,
and kick, and rise?
And in an infinite capsize:
Like a bull tearing down the coast,
double hulls bearing double masts–
I don't know if you loved me most, but you loved me last.
Recall the word you gave:
to count your way across the depths of this arid world,
where you would yoke the waves,
and lay a bed of shining pearls!
I dream it every night:
the ringing of the pail,
the motes of sand dislodged,
the shucking, quick and bright;
the twinned and cast-off shell reveal a single heart of white.
And in an infinite backslide:
Ancient border, sink past the West,
like a sword at the bearer's fall.
I can't claim that I knew you best,
but did you know me at all?
A woman is alive!
A woman is alive;
you do not take her for a sign in nacre on a stone,
alone, unfaceted and fine.
And never will I wed.
I'll hunt the pearl of death to the bottom of my life,
and ever hold my breath,
till I may be the diver's wife.
See how the infinite divides:
and the divers are not to blame
for the rift, spanning distant shores.
You don't know my name,
but I know yours.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieNurkowie są moją miłością
(i jestem jego, jeśli się nie mylę),
który bierze oddech nad wodą, na każdą godzinę pod wodą;
który dał mi klejnot
wartość dwukrotnie większą niż życie tej kobiety (ale kosztowałby ją mniej
niż kiedy przypływ opada,
aby zobaczyć, jak jej prawdziwa miłość świeci w ciemności).
I w nieskończonym regresie:
Powiedz mi, dlaczego ból narodzin
jest lżejszy od bólu śmierci?
Nie mówię, że kochałem cię pierwszy,
ale kochałem cię najbardziej.
Wiem, że musimy przestrzegać
zasad, które nas tu łączą:
nurkowie, marynarze i kobiety na nabrzeżu.
Ale jak wybierasz swoją postać?
Jak wybierasz swoje imię? Jak wybierasz swoje życie?
Jak wybierasz czas, w którym musisz wydychać,
i odepchnąć się, i wypłynąć?
I w nieskończonym wywróceniu:
Jak byk pędzący wzdłuż wybrzeża,
podwójne kadłuby z podwójnymi masztami –
Nie wiem, czy mnie najbardziej kochałeś, ale mnie ostatnią kochałeś.
Przypomnij sobie obietnicę, którą dałeś:
by przepłynąć przez głębiny tego jałowego świata,
gdzie łączyłbyś fale,
i ułożył łóżko ze świecącymi perłami!
Marzę o tym każdej nocy:
brzęk wiadra,
pyłki piasku usunięte,
obrzucając, szybko i jasno;
dwie skorupy odsłaniają pojedyncze białe serce.
I w nieskończonym cofaniu się:
Starożytna granica, zanurz się za Zachód,
jak miecz w chwili upadku niosącego go.
Nie mogę twierdzić, że cię najlepiej znałem,
ale czy ty w ogóle mnie znałeś?
Kobieta jest żywa!
Kobieta jest żywa;
nie bierz jej za znak na perle na kamieniu,
samotną, bezwarunkową i piękną.
I nigdy nie wyjdę za mąż.
Poluję na perłę śmierci do dna mojego życia,
i trzymam oddech,
aż zostanę żoną nurka.
Zobacz, jak nieskończoność się rozdziela:
i nurkowie nie ponoszą winy
za rozdźwięk, rozciągający się między odległymi brzegami.
Nie znasz mojego imienia,
ale ja znam twoje.
(i jestem jego, jeśli się nie mylę),
który bierze oddech nad wodą, na każdą godzinę pod wodą;
który dał mi klejnot
wartość dwukrotnie większą niż życie tej kobiety (ale kosztowałby ją mniej
niż kiedy przypływ opada,
aby zobaczyć, jak jej prawdziwa miłość świeci w ciemności).
I w nieskończonym regresie:
Powiedz mi, dlaczego ból narodzin
jest lżejszy od bólu śmierci?
Nie mówię, że kochałem cię pierwszy,
ale kochałem cię najbardziej.
Wiem, że musimy przestrzegać
zasad, które nas tu łączą:
nurkowie, marynarze i kobiety na nabrzeżu.
Ale jak wybierasz swoją postać?
Jak wybierasz swoje imię? Jak wybierasz swoje życie?
Jak wybierasz czas, w którym musisz wydychać,
i odepchnąć się, i wypłynąć?
I w nieskończonym wywróceniu:
Jak byk pędzący wzdłuż wybrzeża,
podwójne kadłuby z podwójnymi masztami –
Nie wiem, czy mnie najbardziej kochałeś, ale mnie ostatnią kochałeś.
Przypomnij sobie obietnicę, którą dałeś:
by przepłynąć przez głębiny tego jałowego świata,
gdzie łączyłbyś fale,
i ułożył łóżko ze świecącymi perłami!
Marzę o tym każdej nocy:
brzęk wiadra,
pyłki piasku usunięte,
obrzucając, szybko i jasno;
dwie skorupy odsłaniają pojedyncze białe serce.
I w nieskończonym cofaniu się:
Starożytna granica, zanurz się za Zachód,
jak miecz w chwili upadku niosącego go.
Nie mogę twierdzić, że cię najlepiej znałem,
ale czy ty w ogóle mnie znałeś?
Kobieta jest żywa!
Kobieta jest żywa;
nie bierz jej za znak na perle na kamieniu,
samotną, bezwarunkową i piękną.
I nigdy nie wyjdę za mąż.
Poluję na perłę śmierci do dna mojego życia,
i trzymam oddech,
aż zostanę żoną nurka.
Zobacz, jak nieskończoność się rozdziela:
i nurkowie nie ponoszą winy
za rozdźwięk, rozciągający się między odległymi brzegami.
Nie znasz mojego imienia,
ale ja znam twoje.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Joanna Newsom Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Joanna Newsom |
| Rok wydania: |
2015 |
| Płyty: |
Divers |
Komentarze (0):