Julia Marcell - Domy ze szkła

Ja rację mam
I nie oddam Ci
Nie dam ni krzty
Choć więcej mam niż potrzeba mi

Na każdy czas
Trzymam i dbam
Nie próbuj nic
To ja rację mam

Domy na domach
I w domach ze szkła
Widoki z okien spowija mgła

Domy na domach
I w domach ze szkła
W zbrojonych trumienkach się sypia do cna

Chcesz zajrzeć do środka?
Co za faux pas!
Siedź tam gdzie los rzucił
Co dane niech trwa

To okno rozdziela, co dobre co złe
Wszystko za szybą chce dopaść mnie

Po mojej stronie na wszystkim się znam
A każdy mój sąsiad z oblicza ten sam
Z zapartym tchem śledzą, oczy im się szklą
Wystarczy, że mówię co słyszeć chcą

Szkło w piersi mej bije z troską i w rytm
Nad sprawą nie pochylić się przecież wstyd
Ta szyba rozdziela, co Bogu, co złu
O Boże, jak dobrze, że jestem tu.

Ja rację mam
I nie oddam Ci
Nie dam ni krzty
Choć więcej mam niż potrzeba mi

Na każdy czas
Trzymam i dbam
Nie próbuj nic
To ja rację mam

Domy, a w domach, jak niesie wieść,
Ci, co wystoją, wypiszą nam treść
Pan tu nie stał, ja stałam, tu wrosłam, tu trwam
Ten dokument to potwierdza, pieczątkę też mam

I nie wiń mnie za to czemu oddaje cześć
Od słowa do słowa swój kod trzeba nieść
Przechowywany po przodka po dziś
Jakiś sens by przez życie iść

To ja rację mam
I nie oddam Ci
Nie dam ni krzty
Choć więcej mam niż potrzeba mi

Na każdy czas
Trzymam i dbam
Nie próbuj nic
To ja rację mam

Ja rację mam
I nie oddam Ci
Nie dam ni krzty
Choć więcej mam niż potrzeba mi

Na każdy czas
Trzymam i dbam
Nie próbuj nic
To ja rację mam