Kabaret Potem - Prząśniczki

Chórek:
(U prząśniczki siedzą) x2
(podczas zwrotki)
U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,
Przędą sobie, przędą cieniutkie niteczki,
Kręć się kręć wrzeciono, wić się tobie wić,
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.

1. Przędą całe dnie,
Tyle jest do zrobienia,
Bardzo śpieszą się,
Przecież ktoś na to czeka,
Dla każdego będzie skrawek świata własny,
Zgrabne ręce przędą,
Przędą drut kolczasty.

Chórek:
(Poszedł do Królewca) x2
(podczas zwrotki)
Poszedł do Królewca młodzieniec z wiciną,
Łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną
Kręć się kręć wrzeciono, wić się tobie wić,
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.

2. Pójdą krosna w ruch,
Z drutu ktoś bluzki zrobi,
Potem inny ktoś,
W kolce się przyozdobi,
Stanie świat gdzie będą,
Sobie słać całusy,
Dziewczęta jak róże,
Chłopcy jak kaktusy.

Chórek:
(Gładko idzie przędza) x2
(podczas zwrotki)
Gładko idzie przędza wesołej dziewczynie,
Pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie,
Kręć się kręć wrzeciono, wić się tobie wić,
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.

3. Drut kolczasty ma,
Kilka dość ważnych zalet,
Jeśli zrobić zeń,
Spodnie i majtek parę,
Nie ma takiej siły,
Chociaż byłbyś zerem,
Żeby śmiał ktoś kopnąć,
W tak strzeżony teren.

Chórek:
(Inny się młodzieniec) x2
(podczas zwrotki)
Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza,
I innemu rada dziewczyna ochocza,
Kręć się kręć wrzeciono, wić się tobie wić,
Ta pamięta lepiej, czyja dłuższa nić.

4. Obcym wzbrania się,
Wdzierać się w głąb ubrania,
A ubranie to,
Trzeba spiąć na szlabanik,
I niedługo każdy,
Będzie świat miał własny,
Zgrabne ręce przędą,
Przędą drut kolczasty.