Kabaret starszych panów - Odrobina mężczyzny

Myślę nie raz i nie dwa:
Cóż po ciele jak jedwab?
Po twej talii
jak dalii
łodyga?
Cóż po kuchni twej świetnej –
i po duszy szlachetnej,
gdy na jednym jedynym ci zbywa?
Odrobina mężczyzny na co dzień –
jakże życia odmieni ci tło!
Z odrobiną mężczyzny na co dzień
wszystko będzie inaczej ci szło.
Może nawet cię nie brać na ręce,
Gdyby na to on nie miał sił –
byle rano zaśpiewał w łazience,
lubił rosół i tkliwy on był
Może nawet cię nie brać na ręce,
Gdyby na to on nie miał sił –
byle rano zaśpiewał w łazience,
lubił rosół i tkliwy on był
Może nawet cię nie brać na ręce,
Gdyby na to on nie miał sił –
byle rano zaśpiewał w łazience,
lubił rosół i tkliwy on był
Zanim spojrzysz na panów,
Ty się wszagże zastanów
i od wzrostu po prostu zacznijże.
Nadmiar mięśni i kości
czyż nie spłyca miłości?
Czy to chuci uczuć ci nie zniży?
Odrobina mężczyzny na co dzień
mały męski akcencik czy ton.
Odrobina mężczyzny na co dzień
od przesytu ochroni złych stron.

Przenocujesz w niedużej go wnęce –
dniem zaś w biurze on będzie tkwił.
Kilogramów pięćdziesiąt, nic więcej,
które strzepniesz - gdy znudzi - jak pył.

Przenocujesz w niedużej go wnęce –
dniem zaś w biurze on będzie tkwił.
Kilogramów pięćdziesiąt, nic więcej,
które strzepniesz - gdy znudzi - jak pył.