Kasia Popowska - Pod prąd

Z oddali widzę znak
Udam, że to nie ja
Może minie mnie znów
I na właściwy czas
umówimy się gdzieś,
gdy nie zabraknie słów

Tak już idę od lat
nie przejmując się jak
codzienność wita mnie
Nie wiem już co to wstyd,
łudzę się tak jak ty,
przełykam gorzkie łzy

To niczyja przecież wina
Uczę się jak pływać pod prąd
I na moment zapominać
Jak najdalej uciekam stąd

Zapinam mocno pas
i na wstecznym chce dziś
wrócić do dawnych lat
Nie zajmowało nic
i nie kazał mi świat
wciąż wybierać gdzie iść

Mówią upadnij - wstań,
szybciej każdego dnia
- chcę widzieć siebie w tym
A pod skórą już wiem
czasem więcej lub mniej,
że wolniej jest mi lżej

To niczyja przecież wina
Uczę się jak pływać pod prąd
I na moment zapominać
jak najdalej uciekam stąd
Przez krótką chwilę znów

Te kilka błahych i prostych spraw
Obrócić w mały cud
Przeżywać trochę bardziej tak

To niczyja przecież wina
Uczę się jak pływać pod prąd
I na moment zapominać
jak najdalej uciekam stąd