Kate Covington - Rose of May

Jej serce na dnie
płacze cichutko.
Tej części mnie
nie chcę widzieć.

Czy muszę brać to, co żyje
przez wzgląd na wierność?
Ile krwi musi splamić
ostrze wojownika?

Wojna zostawia ślad
w tak bladym świetle księżyca,
jej cienie krążą
w rzekach, w rzekach...
Więc załóż moją maskę.
Pójdę tam, gdzie mnie o to poproszą,
abym mogła raz jeszcze zobaczyć
majowe róże.

Plamiąca mą duszę i kłująca w oczy
czerwień na mych dłoniach
nie zmyje się, nie zmyje się.
Nie mam dokąd uciec przed tym, co robiłam.
Już nie jestem, nie jestem
majową różą.

Los trzyma ostrze przed tobą
podwojone w oczach dziewicy.
Wznoszę się daleko od siebie
w perłowe nieba.
A oni powiedzieli:
"Idź za ostrzem przed tobą,
bój się, upadaj i podnoś się z odwagą,
zostaw łzy za sobą,
z daleka od niewinnych kłamstw."

Klatka króli.
Nie ma potrzeby na skrzydła,
więc zmień je w kamień
z róż na kość.

Kiedy na mnie patrzysz,
co widzisz?
Ten kostium, który tkam,
oszpeca mnie.

(refren A)

Burzowe chmury przerażająco się zbliżają,
niedaleko maluje się niebezpieczeństwo.
Dlaczego nie chronię wszystkiego, co
raz kochałam?
I powiedziałeś:
"Uwolnij się od wszystkiego, co cię trzyma -
ręki króla i łzy dziewicy.
Przybiegnij w moje ramiona.
Razem pokonamy nasze lęki."

Sprowadzona tu przez los.
Już się nie boję.
Więc leżę tu
wśród moich majowych róż.