Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Korpiklaani
Korpiklaani - Ämmänhauta
Ämmänhauta
Tekst dodał(a): saturn74
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): guerreira
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): OwneS
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Kerran alla kuun ja päivän
Aleni elämän aamut
Paikassa salan salolla
Vesilahden laitamilla
Laittoi henkiä hyväksi
Toisen taitoi taitavaksi
Vaan ei kolmatta eloa
Omaa päivää ilman olla
Tahtoi kuulla kuuluvansa
Olevansa ottamatta
Viedä ruumiinsa tuleva
Muiden kantaa maiden paino
"Joka joutuin ruumistani
Kiire päillä päiviäni
Kantaa kauas rankoani
Kuusta on valo ylennyt
Joka joutuin haudastani
Ohi ollen outonakin
Jalan jalka-vierin käyden
Yltä yhtyvän elonsa
Siitä taittaa tammitarhan
Laittaa pihlajan palaksi
Siitä katkoo koivuoksan
Männyn maillensa menevän "
Joka päivän päälle pääsyn
Sallii ylle aamu-ahjon
Siinä hauta haudakseni
Siellä sammuvat alani
Korjaa kuolema omansa
Ottaa maille tietäjänsä
Noin on neljän miehen mennä
Kantaa maata taitomielen
Vaan on kehrä jo kohonnut
Noussut päälle päivän kulta
Niin on aika maata olla
Paikka mullaksi tulevan
Kuin on vuosien satojen
Tuhannenkin vuoden päästä
Paikasta salan salolta
Vesilahden laitamilta
Tieto paikasta paennut
Tullut muistosta tarina
Kohta kuuta kaipaellut
Päivää varten maate mennyt
Joka joutuin haudastani
Ohi ollen outonakin
Jalan jalka-vierin käyden
Yltä yhtyvän elonsa
Siitä taittaa tammitarhan
Laittaa pihlajan palaksi
Siitä katkoo koivuoksan
Männyn maillensa menevän
Aleni elämän aamut
Paikassa salan salolla
Vesilahden laitamilla
Laittoi henkiä hyväksi
Toisen taitoi taitavaksi
Vaan ei kolmatta eloa
Omaa päivää ilman olla
Tahtoi kuulla kuuluvansa
Olevansa ottamatta
Viedä ruumiinsa tuleva
Muiden kantaa maiden paino
"Joka joutuin ruumistani
Kiire päillä päiviäni
Kantaa kauas rankoani
Kuusta on valo ylennyt
Joka joutuin haudastani
Ohi ollen outonakin
Jalan jalka-vierin käyden
Yltä yhtyvän elonsa
Siitä taittaa tammitarhan
Laittaa pihlajan palaksi
Siitä katkoo koivuoksan
Männyn maillensa menevän "
Joka päivän päälle pääsyn
Sallii ylle aamu-ahjon
Siinä hauta haudakseni
Siellä sammuvat alani
Korjaa kuolema omansa
Ottaa maille tietäjänsä
Noin on neljän miehen mennä
Kantaa maata taitomielen
Vaan on kehrä jo kohonnut
Noussut päälle päivän kulta
Niin on aika maata olla
Paikka mullaksi tulevan
Kuin on vuosien satojen
Tuhannenkin vuoden päästä
Paikasta salan salolta
Vesilahden laitamilta
Tieto paikasta paennut
Tullut muistosta tarina
Kohta kuuta kaipaellut
Päivää varten maate mennyt
Joka joutuin haudastani
Ohi ollen outonakin
Jalan jalka-vierin käyden
Yltä yhtyvän elonsa
Siitä taittaa tammitarhan
Laittaa pihlajan palaksi
Siitä katkoo koivuoksan
Männyn maillensa menevän
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePewnego razu pod księżycem i pod słońcem
Poranków życia zrobiło się mniej
W nieprzeniknionym lesie
Na peryferiach Vesilahti
Żył uzdrowiciel
Utalentowana wiedźma
Ale nie miała odpoczynku
Żadnego dnia dla siebie
Chciała należeć,
Chciała być pochowana
Żeby zabrali jej ciało,
Żeby je nieśli inni
Kiedy jestem ciałem,
Kiedy moje dni już minęły
Ponieście me ciało daleko
Gdy noc już zapadnie
Ten, kto minie mój grób,
Nieważne kto
Musi zrobić to,
Albo przydarzą mu się nieszczęścia
Będziesz musiał złamać gałązkę,
Strzaskać gałąź jarzębiny
Złamać gałąź brzozy,
I położyć gałązkę sosnową na moim grobie
Ale kiedy zmierzch nadejdzie
A noc już odejdzie
Tam będzie mój grób
Tam spocznę
Śmierć bierze, co chce,
Uzdrowiciela w swe ramiona
Więc czterech mężczyzn ją podniosło,
Niosą ciało czarownicy
Ale na niebie pojawia się światło
Pierwsze promienie dnia
Więc czas położyć się by odpocząć,
Zrobić miejsce umarłym
Setki lat później,
A nawet za tysiąc lat
W nieprzeniknionym lesie,
Na peryferiach Vesilahti
Zapomniana wiedza,
Pamięć zamieniła się w legendę
Niesioną w blasku księżyca,
Pogrzebaną przed wschodem słońca
Ten, kto minie mój grób,
Nieważne kto
Musi zrobić to,
Albo przydarzą mu się nieszczęścia
Będziesz musiał złamać gałązkę,
Strzaskać gałąź jarzębiny
Złamać gałąź brzozy,
I położyć gałązkę sosnową na moim grobie
Poranków życia zrobiło się mniej
W nieprzeniknionym lesie
Na peryferiach Vesilahti
Żył uzdrowiciel
Utalentowana wiedźma
Ale nie miała odpoczynku
Żadnego dnia dla siebie
Chciała należeć,
Chciała być pochowana
Żeby zabrali jej ciało,
Żeby je nieśli inni
Kiedy jestem ciałem,
Kiedy moje dni już minęły
Ponieście me ciało daleko
Gdy noc już zapadnie
Ten, kto minie mój grób,
Nieważne kto
Musi zrobić to,
Albo przydarzą mu się nieszczęścia
Będziesz musiał złamać gałązkę,
Strzaskać gałąź jarzębiny
Złamać gałąź brzozy,
I położyć gałązkę sosnową na moim grobie
Ale kiedy zmierzch nadejdzie
A noc już odejdzie
Tam będzie mój grób
Tam spocznę
Śmierć bierze, co chce,
Uzdrowiciela w swe ramiona
Więc czterech mężczyzn ją podniosło,
Niosą ciało czarownicy
Ale na niebie pojawia się światło
Pierwsze promienie dnia
Więc czas położyć się by odpocząć,
Zrobić miejsce umarłym
Setki lat później,
A nawet za tysiąc lat
W nieprzeniknionym lesie,
Na peryferiach Vesilahti
Zapomniana wiedza,
Pamięć zamieniła się w legendę
Niesioną w blasku księżyca,
Pogrzebaną przed wschodem słońca
Ten, kto minie mój grób,
Nieważne kto
Musi zrobić to,
Albo przydarzą mu się nieszczęścia
Będziesz musiał złamać gałązkę,
Strzaskać gałąź jarzębiny
Złamać gałąź brzozy,
I położyć gałązkę sosnową na moim grobie
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2015 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Korpiklaani |
| Płyty: |
Noita |
Komentarze (0):