Krzysztof Myszkowski - Ludziom nie zawsze można wierzyć

Zerwał mnie Bóg na równe nogi:
Szkoda spać, gdy wszystko dojrzewa,
Lepiej popatrz, jak za oknem,
Pogoda robi się całkiem bluesowa.

Tego przespać nie można, bracie,
Bo cię później zapytam w niebie,
Czy złapałeś do bluesa ptaki,
Które wtedy wypuściłem dla ciebie. (x3)

Ucz się od nich, od wiatru, od deszczu
Tej modlitwy najprostszej na świecie.
Przecież jakoś dogadać się trzeba,
Kiedy ziemia jest na zakręcie.

Wszystko wisi w powietrzu, bracie.
Nawet ty, co stąpasz mocno po ziemi.
Dlatego trzymaj się bliżej ptaków,
Ludziom nie zawsze można wierzyć. (x3)