KSU - Zwidy historii

Źle usunięty popiół po latach
Dostarczy prochu do lepszych dział
Buzuje lawa w podziemiach świata
I korodują łożyska dat

Ten który świat podpalił
W swój ogień cisnął łzy
Miłość ma zapach spalin
a prawda - całun z mgły
Łzy dojrzewają w ogniu
I klęsną w sztuczne szkło
Ciemność zalepia oczy
i widzisz tylko ją

Wir historii porywa nas
Jesteś jak okruch na dnie świata
Najwyższą prawdą jest stos kłamstw
Jedynym skarbem jest utrata
W żyłach pulsuje święty gniew
I pycha grzeje się przy ogniu
Z rozdartych głów wystaje lęk
Sylwetki zdarzeń w ciemność gonią

Wierzę, że nadejdzie jutro
Światło pogoni mrok i lęk
W doliny czasu spokój wróci
Lawa ostygnie, skrzepnie krew

Przyszła noc i sny masz okrutne
Psuje wzrok, wykrzywia twój uśmiech
Przyszła noc i sny masz okrutne
Psuje wzrok wykrzywia twój uśmiech

Suma zdarzeń nie spełnia się
jeden plus jeden daje ciemność
Swąd się ulatnia, psuje krew
Drży całe ciało, Ziemia pęka
Mózg ze starości rozkleja się
I myśli tyle jest co spalin
Czy kończy się już limit szans?
Kto świat pochwyci i ocali?

Przyszła noc i sny masz okrutne
Psuje wzrok, wykrzywia ci uśmiech
Przyszła noc i sny masz okrutne
Psuje wzrok, wykrzywia ci uśmiech