Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
La Dispute
La Dispute - I See Everything
I See Everything
Tekst dodał(a): yiii
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): horriblemoon
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): yiii
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Like any morning of my junior year I stumble in the classroom late but this
Day I see Faces, I feel an air like a funeral, like a wake, as I sit
Down. My teacher speaking, somewhat somberly, but still confident
And calm. Part eulogy, her speech, and part poem, part celebration
Song. Her warmth and smile, she passes photocopies out to us of
Entries from a journal Kept so long ago. She starts to read and
Suddenly it's 1980.
March 5—The cancer is furious but our son is resilient, we have all the
Faith we'll get through this no matter what the end. Treatments are violent
But he keeps on smiling. It's amazing finding joy in the little things.
April 12—Andrew's appetites improved and we thank God everyday. But still
It's hard sometimes to see him in that scarecrow frame.
July 9—There's a suffering when I look in his eyes. He's been through so
Much. We've all been through so much but what incredible resolve our little
Boy shows, only 7, standing face to face with death. He said it's easy to
Find people who have suffered worse than him. "Like Jesus, suffered worse
Than anyone," he told me last night, "when God abandoned him."
September 20—We've been playing in the yard lately and spirits are high
Although his blood counts aren't.
October 14—He feels tired all the time.
November 30—At the hospital again. It feels like home when we're here.
December 8—He's getting worse.
January 19—We buried our son today, our youngest child, and while his death
Was ugly we must not let it scare us from God. Abundant grace has restored
Him. A brand new body. And set him free from the torture, finally rid of
The cancer. Before the moment he left he briefly wrested from death,
Suddenly opened his eyes, said, "I SEE EVERYTHING. I SEE
EVERYTHING."
And I will never forget it, the peace and the comfort you displayed through
A pain that I can only imagine. The loss of a child to the torture of
Cancer. Help me. Because I can only imagine how you recovered, kept your
Faith and held the brightness of life inside the smile of a child you had
To bury. And I will never forget him or your steadfast faith. No, I will
Never forget you. Now six or seven years later, I'm devoid of all faith. I am empty of comfort and I am weary of waiting. Though I've felt nowhere
What you have, I see nothing at all. Though I've felt nowhere what he did,
My eyes are closed.
Day I see Faces, I feel an air like a funeral, like a wake, as I sit
Down. My teacher speaking, somewhat somberly, but still confident
And calm. Part eulogy, her speech, and part poem, part celebration
Song. Her warmth and smile, she passes photocopies out to us of
Entries from a journal Kept so long ago. She starts to read and
Suddenly it's 1980.
March 5—The cancer is furious but our son is resilient, we have all the
Faith we'll get through this no matter what the end. Treatments are violent
But he keeps on smiling. It's amazing finding joy in the little things.
April 12—Andrew's appetites improved and we thank God everyday. But still
It's hard sometimes to see him in that scarecrow frame.
July 9—There's a suffering when I look in his eyes. He's been through so
Much. We've all been through so much but what incredible resolve our little
Boy shows, only 7, standing face to face with death. He said it's easy to
Find people who have suffered worse than him. "Like Jesus, suffered worse
Than anyone," he told me last night, "when God abandoned him."
September 20—We've been playing in the yard lately and spirits are high
Although his blood counts aren't.
October 14—He feels tired all the time.
November 30—At the hospital again. It feels like home when we're here.
December 8—He's getting worse.
January 19—We buried our son today, our youngest child, and while his death
Was ugly we must not let it scare us from God. Abundant grace has restored
Him. A brand new body. And set him free from the torture, finally rid of
The cancer. Before the moment he left he briefly wrested from death,
Suddenly opened his eyes, said, "I SEE EVERYTHING. I SEE
EVERYTHING."
And I will never forget it, the peace and the comfort you displayed through
A pain that I can only imagine. The loss of a child to the torture of
Cancer. Help me. Because I can only imagine how you recovered, kept your
Faith and held the brightness of life inside the smile of a child you had
To bury. And I will never forget him or your steadfast faith. No, I will
Never forget you. Now six or seven years later, I'm devoid of all faith. I am empty of comfort and I am weary of waiting. Though I've felt nowhere
What you have, I see nothing at all. Though I've felt nowhere what he did,
My eyes are closed.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieJak każdy poranek moich młodych lat potykam się w klasie, późno, ale
Dni, gdy widzę twarze, czuję powietrze jak na pogrzebie, jak czuwanie przy zwłokach, gdy siadam.
Nauczyciel mówi, nieco ponuro, lecz wciąż
pewnie
I spokojnie. Część pochwały, jej przemowa, i część wiersza, część uroczystej
Piosenki. Jej ciepło i uśmiech, podaje nam fotokopie
Wpisy z dziennika, zachowane tak dawno temu. Zaczyna czytać i nagle jest 1980.
5 marca - Rak szaleje, lecz nasz syn jest odporny, mamy
całą tę
Wiarę, że przejdziemy przez to nieważne, jak to się skończy. Zabiegi są brutalne,
Ale on wciąż się uśmiecha. To wspaniałe, cieszyć się tak małymi rzeczami.
12 kwietnia - Apetyt Andrew poprawił się i dziękujemy Bogu codziennie. Lecz wciąż
Jest czasem ciężko widzieć go w tej ramie straszydła.
9 lipca - Jest cierpienie, które widzę w jego oczach. Przeszedł przez tak
Wiele. My wszyscy przeszliśmy przez wiele, lecz jak wspaniałe postanowienie nasz mały
Chłopiec pokazuje, tylko siedmioletni, stojąc twarzą w twarz ze śmiercią. Powiedział, że
łatwo jest
Znaleźć ludzi, którzy cierpieli bardziej niż on. "Jak Jezus, cierpiał bardziej
Niż ktokolwiek," powiedział mi ostatniej nocy, "gdy Bóg go opuścił."
20 września - Bawiliśmy się na podwórku ostatnio i nastroje były dobre
Choć jego morfologia krwi nie.
14 października - Ciągle czuje się zmęczony.
30 listopada - Znów w szpitalu. Tu jest jak w domu, gdy tu jesteśmy.
8 grudnia - Pogarsza mu się.
19 stycznia - Dziś pochowaliśmy naszego syna, nasze najmłodsze dziecko, i gdy jego śmierć
Była brzydka, nie możemy pozwolić temu odstraszyć nas od Boga. Obfite łaski przywróciły
Go. Nowe ciało. Uwolniło go z tortur,
w końcu uwolnił się od
Raka. Zanim odszedł, na krótko wyrwał się
śmierci,
Nagle otworzył oczy, powiedział, "WIDZĘ WSZYSTKO. WIDZĘ WSZYSTKO."
I nigdy tego nie zapomnę, pokoju i komfortu, który
przejawiłeś przez
Ból, który mogę sobie tylko wyobrazić. Strata dziecka od tortur
Raka. Pomóż mi. Bo mogę sobie tylko wyobrażać, jak
wyzdrowiałeś, zachowaj
Wiarę i trzymaj się światłości życia w uśmiechu dziecka, które musiałeś
Pochować. I nigdy nie zapomnę jego ani Twojej niezłomnej wiary. Nie,
Nigdy Cię nie zapomnę. Teraz, 6 czy 7 lat później, jestem pozbawiony całej wiary. Nie mam komfortu i jestem zmęczony czekaniem. Chociaż
Nie czułem
Tego, co Ty, nic nie widzę. Chociaż nie czułem tego,
co on czuł,
Moje oczy są zamknięte.
Dni, gdy widzę twarze, czuję powietrze jak na pogrzebie, jak czuwanie przy zwłokach, gdy siadam.
Nauczyciel mówi, nieco ponuro, lecz wciąż
pewnie
I spokojnie. Część pochwały, jej przemowa, i część wiersza, część uroczystej
Piosenki. Jej ciepło i uśmiech, podaje nam fotokopie
Wpisy z dziennika, zachowane tak dawno temu. Zaczyna czytać i nagle jest 1980.
5 marca - Rak szaleje, lecz nasz syn jest odporny, mamy
całą tę
Wiarę, że przejdziemy przez to nieważne, jak to się skończy. Zabiegi są brutalne,
Ale on wciąż się uśmiecha. To wspaniałe, cieszyć się tak małymi rzeczami.
12 kwietnia - Apetyt Andrew poprawił się i dziękujemy Bogu codziennie. Lecz wciąż
Jest czasem ciężko widzieć go w tej ramie straszydła.
9 lipca - Jest cierpienie, które widzę w jego oczach. Przeszedł przez tak
Wiele. My wszyscy przeszliśmy przez wiele, lecz jak wspaniałe postanowienie nasz mały
Chłopiec pokazuje, tylko siedmioletni, stojąc twarzą w twarz ze śmiercią. Powiedział, że
łatwo jest
Znaleźć ludzi, którzy cierpieli bardziej niż on. "Jak Jezus, cierpiał bardziej
Niż ktokolwiek," powiedział mi ostatniej nocy, "gdy Bóg go opuścił."
20 września - Bawiliśmy się na podwórku ostatnio i nastroje były dobre
Choć jego morfologia krwi nie.
14 października - Ciągle czuje się zmęczony.
30 listopada - Znów w szpitalu. Tu jest jak w domu, gdy tu jesteśmy.
8 grudnia - Pogarsza mu się.
19 stycznia - Dziś pochowaliśmy naszego syna, nasze najmłodsze dziecko, i gdy jego śmierć
Była brzydka, nie możemy pozwolić temu odstraszyć nas od Boga. Obfite łaski przywróciły
Go. Nowe ciało. Uwolniło go z tortur,
w końcu uwolnił się od
Raka. Zanim odszedł, na krótko wyrwał się
śmierci,
Nagle otworzył oczy, powiedział, "WIDZĘ WSZYSTKO. WIDZĘ WSZYSTKO."
I nigdy tego nie zapomnę, pokoju i komfortu, który
przejawiłeś przez
Ból, który mogę sobie tylko wyobrazić. Strata dziecka od tortur
Raka. Pomóż mi. Bo mogę sobie tylko wyobrażać, jak
wyzdrowiałeś, zachowaj
Wiarę i trzymaj się światłości życia w uśmiechu dziecka, które musiałeś
Pochować. I nigdy nie zapomnę jego ani Twojej niezłomnej wiary. Nie,
Nigdy Cię nie zapomnę. Teraz, 6 czy 7 lat później, jestem pozbawiony całej wiary. Nie mam komfortu i jestem zmęczony czekaniem. Chociaż
Nie czułem
Tego, co Ty, nic nie widzę. Chociaż nie czułem tego,
co on czuł,
Moje oczy są zamknięte.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):