Tekst piosenki:
Panie dzieju, ja to już niejednych takich przeżyłam
Panie dzieju, niejedno widziałam, gdy się tak tu kręciłam
Nosiłam w dechę takich, w dechę takich, w dechę takich cnych
Nosiłam gnojów jak but głupich, tych do cna, tych do cna złych
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszystkich ich moje wykarmiły dydy
Panie dzieju, ja to już niejednych takich przeżyłam
Panie dzieju, niejedno widziałam, gdy się tak tu kręciłam
Nosiłam w dechę takich, w dechę takich, w dechę takich cnych
Nosiłam gnojów jak but głupich, tych do cna, tych do cna złych
Arktyka i Antarktyka, Arktyka i Antarktyka, Arktyka i Antarktyka
To miejsca gdzie rzadko się mnie dotyka
Niejeden żołdak szaniec we mnie dłubał
Niejeden klecha trumnę w bok mi wsuwał
Niejeden mnie dzielił granicą na pół
Niejeden mi kołtun tu śmiecił i psuł
Arktyka i Antarktyka, Arktyka i Antarktyka, Arktyka i Antarktyka
To miejsca gdzie rzadko się mnie dotyka
Panie dzieju, ja to już niejednych takich przeżyłam
Panie dzieju, niejedno widziałam, gdy się tak tu kręciłam
Znam niejedną szaradę o niejednym narodzie
Myślę, że Maryja chciała, by Józef był przy porodzie
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszyscy oni z mojej byli gliny
A wszystkich ich moje wykarmiły dydy
"Govindam adi-purusam tam aham bhajami"
Dodaj adnotację do tego tekstu »
Historia edycji tekstu
Komentarze (2):
Pozdrawiam ciepło! I jeszcze taka ciekawostka - tłumaczenie końcowej mantry:
"Govindam âdi purusham tam aham bhajami. / "I worship Govinda, the primeval Lord, the first progenitor " / "Wielbię Govindę, pierwotnego Pana"
Całość mantry:
premanjana-cchurita-bhakti-vilocanena
santah sadaiva hrdayesu vilokayanti
yam śyamasundaram acintya-guna-svarupam
govindam adi-purusam tam aham bhajami
"Wielbię Govindę, pierwotnego Pana, który jest Śyamasundarą, Samym Kryszną, posiadającym niepojęte i niezliczone przymioty, i którego Jego czyści bhaktowie oglądają w głębi swych serc oczyma pełnymi oddania i posmarowanymi maścią miłości". (Bs. 5.38)