Lauren Spencer-Smith - Small

Trzymałam wciągnięty brzuch tak długo,
Że już nawet tego nie zauważam.
Trenuję ciężko, siedem dni w tygodniu,
Ale nie czuję się inaczej.

Zastanawiam się, czy kiedykolwiek się zmienię,
Nie sądzę, że mogę tak żyć.

Budzę się nienawidząc swoje ciało,
Przerażona, że nic go nie ulepszy.
Jeśli nie jestem szczęśliwa i szczupła, cicha i ładna,
To czy w ogóle się liczę?
Nienawidzę być głodna, gdy idę spać,
Gryzę język tak bardzo, że zaczyna krwawić.
Zabijam się, ale nie sądzę, żeby to w ogóle pomagało,
Staram się być niewidoczna.

Ooh-ooh, ooh-ooh

Depczą mnie, a ja to przyjmuję grzecznie,
Bo nadal dbam o to, co myślą i czy mnie lubią.
Kiedyś uśmiechałam się i pokazywałam zęby,
Teraz nie uśmiecham się do niczego.

Zastanawiam się, czy kiedykolwiek się zmienię,
Nie chcę taka być.

Budzę się nienawidząc swoje ciało,
Przerażona, że nic go nie ulepszy.
Jeśli nie jestem szczęśliwa i szczupła, cicha i ładna,
To czy w ogóle się liczę?
Nienawidzę być głodna, gdy idę spać,
Gryzę język tak bardzo, że zaczyna krwawić.
Zabijam się, ale nie sądzę, żeby to w ogóle pomagało,
Staram się być.

Wszystko, co mnie smuci,
Terapeuta, worek treningowy.
Chciałabym jeść i nie czuć się źle,
Przysięgam, że zaraz będę krzyczeć.
Nikt nigdy nie słucha,
I nie obchodzi ich, że mnie to zabija.
Dopóki mogę śpiewać,
To życie jest snem.

Ale budzę się nienawidząc swoje ciało,
Przerażona, że nic go nie ulepszy.
Jeśli nie jestem szczęśliwa i szczupła, cicha i ładna,
To czy w ogóle się liczę?
Nienawidzę być głodna, gdy idę spać,
Gryzę język tak bardzo, że zaczyna krwawić.
Zabijam się, ale nie sądzę, żeby to w ogóle pomagało,
Zabijam się, i nie sądzę, żeby to było zdrowe.
Staram się być niewidoczna.