Leona Lewis - Un love me

Czekam, siedząc na przednim siedzeniu
Które z nas będzie
Tym pierwszym, który odejdzie?

Pustka, bez słów
Kręcimy się, zataczamy koła
Dlaczego nie pozwolimy temu umrzeć?

To bez znaczenia
Przez cały ten czas łamałeś mi serce
Gdy byłam samotna
Kiedy pranęłam byś był ze mną w ciemnościach
Ale kiedy tu jesteś, wiesz
Zawsze się rozpadaliśmy
Lepiej nam na żyć na własną rękę.

Pragnę powiedzieć ci "żegnaj"
Ale nie powiem, bo za każdym razem gdy próbowałam
Nie potrafię odejść, błagam cię
Odkochaj się, odkochaj się, odkochaj się
Ponieważ ja nie potrafię.

Zmuszam się, chociaż jesteśmy rozbici
Trzymamy się odległych wspomnień

I teraz wiesz, zobaczyłam te zdjęcia na twoim telefonie
I nawet nie nie przejąłeś się, żeby zapytać się gdzie poszłam
Kiedy nie robię tego w domu (?)
Teraz, wszyscy wiedzą, że lepiej nam żyć na własną rękę

Pragnę powiedzieć ci "żegnaj"
Ale nie powiem, bo za każdym razem gdy próbowałam
Nie potrafię odejść, błagam cię
Odkochaj się, odkochaj się, odkochaj się
Ponieważ ja
Teraz jestem pewna, że chcę być wolna
Ale nie jestem, ponieważ wciąż chce wierzyć, że jesteś tym jedynym
Błagam cię, żebyś się odkochał, odkochał, odkochał
Ponieważ ja nie potrafię.

Nie potrafię się odkochać, ja, ja nie potrafię
Nie potrafię się odkochać, ja, ja nie potrafię
Nie potrafię się odkochać, ja, ja nie potrafię
Nie potrafię się odkochać, ja...

Pragnę powiedzieć ci "żegnaj"
Ale nie powiem, bo za każdym razem gdy próbowałam
Błagam cię, żebyś się odkochał, odkochał, odkochał
Bo teraz jestem pewna, że chcę być wolna
Ale nie jestem, ponieważ wciąż chcę wierzyć, że jesteś tym jedynym
Błagam cię, żebyś się odkochał, odkochał, odkochał
Ponieważ ja nie potrafię.

Nie potrafię się odkochać, ja, ja nie potrafię
Nie potrafię się odkochać, ja, ja nie potrafię
Nie potrafię się odkochać, ja, ja nie potrafię
Nie potrafię się odkochać
Ponieważ nie potrafię się odkochać.